Η ρεβάνς του «άλλου Περού»

«Η εκλογή του στην προεδρία της χώρας είναι η ρεβάνς του "άλλου Περού", των φτωχών Ινδιάνων, των ξεχασμένων από τις οικονομικές ελίτ. Ο Ογιάντα Ουμάλα, ένας 48χρονος απόστρατος στρατιωτικός που είχε ηγηθεί κάποτε στρατιωτικής εξέγερσης και είχε εκφράσει θαυμασμό για τον κρατικιστικό σοσιαλισμό του Ούγκο Τσάβες, κατάφερε να πείσει το Περού, έπειτα από μια πρώτη αποτυχία, το 2006, ότι έχει γίνει αρκετά μετριοπαθής ώστε να ηγηθεί μιας στροφής της χώρας προς τα αριστερά.

Ογιάντα είναι το όνομα ενός μυθικού πολεμιστή των Ινκας: ο Ουμάλα προέρχεται από μια πολύ πολιτικοποιημένη οικογένεια μιγάδων Κέτσουα και ο πατέρας του πηγαινοερχόταν ανάμεσα στον μαρξισμό και τον εθνικισμό των Ινκας. Πριν μπει στην πολιτική, ο Ουμάλα έκανε φυλακή το 2000
για μια αποτυχημένη αναίμακτη στρατιωτική εξέγερση κατά του αυταρχικού και διεφθαρμένου προέδρου Φουτζιμόρι (η κόρη του, η Κέικο Φουτζιμόρι, ήταν η υποψήφια της Δεξιάς και αντίπαλος του Ουμάλα στις εκλογές), ενώ ο αδελφός του, ο Αντάουρο, βρίσκεται στη φυλακή για μια εξέγερση που είχε στοιχίσει τη ζωή σε έξι ανθρώπους το 2005 στο Νότιο Περού.

Ο Ουμάλα υποσχέθηκε μια "μεγάλη αλλαγή" στο Περού όπου "οι λίγοι διαθέτουν πολλά και οι πολλοί διαθέτουν λίγα", καθώς και τη δίκαιη κατανομή των κερδών από την ανάπτυξη ρεκόρ (έφτασε το 8,7% το 2010) που σημειώνει η χώρα, στην οποία καταγράφονται ωστόσο από τις μεγαλύτερες οικονομικές ανισότητες στον κόσμο. Η ευημερία της Λίμα (όπου ζει το ένα τρίτο των 28 εκατ. κατοίκων της χώρας), των παραλίων, της λευκής ελίτ έρχεται σε εντυπωσιακή αντίθεση με τη φτώχεια του Περού της ενδοχώρας, των Ανδεων ή της Αμαζονίας, όπου ζουν κυρίως Ινδιάνοι. Στις περιοχές των Ανδεων, 60% των κατοίκων ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Στις εκλογές, τον Ουμάλα ψήφισαν όλοι αυτοί οι αποκλεισμένοι, οι "χάλκινοι άνθρωποι", όπως αποκαλούν τους Ινδιάνους. Περισσότερο από αριστερή ψήφος, η ψήφος υπέρ του Ουμάλα ήταν μια εθνική ψήφος του άλλου Περού, με τις ευλογίες των διανοουμένων...».

(Γιώργος Αγγελόπουλος - «Νέα»)