Βαρύ το φορτίο ενός κοινωνικού εγκλήματος για το οποίο είναι βέβαιο πως υπάρχουν ηθικοί αυτουργοί.
Μιλώ για τις βίαιες επιθέσεις κατά του άοπλου λαού στο Σύνταγμα αλλά και σε περιοχές περιμετρικά των ορίων του από την ένστολη αγέλη των καθεστωτικών λύκων. .
Και είναι τόσο βαρύ που δεν εξιλεώνεται από την συγνώμη την οποία ζήτησε δημοσίως και εκ μέρους των συναδέλφων του ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αστυνομικών Υπαλλήλων, Χρ. Φωτόπουλος.. Χώρια που σε μερικές περιπτώσεις η συγνώμη αποτελεί το εφαλτήριο διάπραξης του ίδιου εγκλήματος αφού για το προηγούμενο έχεις συγχωρεθεί.
Ωστόσο θα κρατήσω δυο τρία σημεία της συνέντευξής του.
«Δεν μπορώ να δεχθώ ότι κάθε απλός αστυνομικός λειτουργεί αυτοβούλως. Τότε είμαστε άτακτο σώμα». Και ως προς αυτό έχει απόλυτο δίκιο υπό την αυστηρή προϋπόθεση πως
συμπεριλαμβάνει και την ομάδα των ΜΑΤ δεδομένου ότι αυτοί ομνύουν αποκλειστικά στον αρχηγό τους μη αναγνωρίζοντας ετέρα αρχή ουδεμία.
(έχω παρακολουθήσει την εκπαίδευσή τους και σας βεβαιώ ως προς αυτό γιατί κάθε φορά που επιχειρείται η αναζήτηση ευθυνών καλύπτονται εξ’ ολοκλήρου από τον αρχηγό.)
«Εγώ βροντοφωνάζω ένα μεγάλο όχι", εξακολούθησε. «Ε. Αν αυτό είναι δημοκρατία και αποτελεσματική λειτουργία, εγώ λέω ντροπή, ντροπή, ντροπή. Μπορούν να δοθούν απαντήσεις από υπηρεσιακούς παράγοντες αν γίνει έρευνα σε βάθος».
Ακριβώς όπως σας το περιέγραφα μια παράγραφο πριν. Δεν θα υπάρξει ποτέ έρευνα που θα αποκαλύψει τους δράστες ενός αστυνομικού ξυλοδαρμού διότι ως εκ τούτου αυτοί δεν φέρουν διακριτικά. Πρόκειται περί ένστολων μασκοφόρων.
Ωστόσο οφείλω να παραδεχθώ πως κατά την κατάληξή του είχε δίκιο.
«Είμαι Αγανακτισμένος γιατί κανένας από την ηγεσία δεν μπορεί να φανταστεί τί αντοχές έχουν αυτοί οι άνθρωποι, οι συνάδελφοι μου. Αντί να είναι δίπλα στους πολίτες τούς καλούμε να αντιμετωπίσουν κοινωνικά ζητήματα που χρειάζονται πολιτικές παρεμβάσεις. Υπάρχουν υπερβάσεις καταδικαστέες που θέτουν σε κίνδυνο και τους ίδιους και τους συμπολίτες μας».
Μιλώ για τις βίαιες επιθέσεις κατά του άοπλου λαού στο Σύνταγμα αλλά και σε περιοχές περιμετρικά των ορίων του από την ένστολη αγέλη των καθεστωτικών λύκων. .
Και είναι τόσο βαρύ που δεν εξιλεώνεται από την συγνώμη την οποία ζήτησε δημοσίως και εκ μέρους των συναδέλφων του ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αστυνομικών Υπαλλήλων, Χρ. Φωτόπουλος.. Χώρια που σε μερικές περιπτώσεις η συγνώμη αποτελεί το εφαλτήριο διάπραξης του ίδιου εγκλήματος αφού για το προηγούμενο έχεις συγχωρεθεί.
Ωστόσο θα κρατήσω δυο τρία σημεία της συνέντευξής του.
«Δεν μπορώ να δεχθώ ότι κάθε απλός αστυνομικός λειτουργεί αυτοβούλως. Τότε είμαστε άτακτο σώμα». Και ως προς αυτό έχει απόλυτο δίκιο υπό την αυστηρή προϋπόθεση πως
συμπεριλαμβάνει και την ομάδα των ΜΑΤ δεδομένου ότι αυτοί ομνύουν αποκλειστικά στον αρχηγό τους μη αναγνωρίζοντας ετέρα αρχή ουδεμία.
(έχω παρακολουθήσει την εκπαίδευσή τους και σας βεβαιώ ως προς αυτό γιατί κάθε φορά που επιχειρείται η αναζήτηση ευθυνών καλύπτονται εξ’ ολοκλήρου από τον αρχηγό.)
«Εγώ βροντοφωνάζω ένα μεγάλο όχι", εξακολούθησε. «Ε. Αν αυτό είναι δημοκρατία και αποτελεσματική λειτουργία, εγώ λέω ντροπή, ντροπή, ντροπή. Μπορούν να δοθούν απαντήσεις από υπηρεσιακούς παράγοντες αν γίνει έρευνα σε βάθος».
Ακριβώς όπως σας το περιέγραφα μια παράγραφο πριν. Δεν θα υπάρξει ποτέ έρευνα που θα αποκαλύψει τους δράστες ενός αστυνομικού ξυλοδαρμού διότι ως εκ τούτου αυτοί δεν φέρουν διακριτικά. Πρόκειται περί ένστολων μασκοφόρων.
Ωστόσο οφείλω να παραδεχθώ πως κατά την κατάληξή του είχε δίκιο.
«Είμαι Αγανακτισμένος γιατί κανένας από την ηγεσία δεν μπορεί να φανταστεί τί αντοχές έχουν αυτοί οι άνθρωποι, οι συνάδελφοι μου. Αντί να είναι δίπλα στους πολίτες τούς καλούμε να αντιμετωπίσουν κοινωνικά ζητήματα που χρειάζονται πολιτικές παρεμβάσεις. Υπάρχουν υπερβάσεις καταδικαστέες που θέτουν σε κίνδυνο και τους ίδιους και τους συμπολίτες μας».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου