Το 10% και πολύ σας είναι λεχρίτες..

Πρωί πρωί να εισέρχεσαι  ως ταύρος εν υαλοπωλείο, αρπάζοντας τις τράπεζες από τον λαιμό δεν είναι ότι καλλίτερο για την μέρα που ανοίγει, 


αλλά χθες βρέθηκα ενώπιος ενωπίω με φίλο αεροπαγείτη ο οποίος μου εξομολογήθηκε το εξής ανατριχιαστικό. 


Πως τα χέρια τους είναι δεμένα με τις χειροπέδες της πολύπλοκης νομοθεσίας Κατσέλη γι αυτό και τα περιθώριά τους είναι ελάχιστα στην βοήθεια των υπερχρεωμένων νοικοκυριών. Για να καταλήξει με την εξής απορία. 


Αφού τα δάνεια τα έχουν χαμένα ιδία εκείνα που δεν είναι ενυπόθηκα, δεν καταλαβαίνω γιατί οι
ίδιες τράπεζες δεν ρυθμίζουν ευθύς εξ αρχής τα χρέη των νοικοκυριών στο ποσοστό που υποτίθεται ότι θα αποφασίζαμε εμείς, το 10%, να τελειώνουμε; 


Ο δύστυχος υπήρξε μια ζωή λειτουργός μιας ιδεατής δικαιοσύνης εντός της οποίας μέλημά του ήταν η προστασία παντί τρόπω του ισχαιμικού μέλους της κοινωνίας. Έτσι δεν γνωρίζει πως οι επίσημοι τοκογλύφοι οι τράπεζες τα έχουν κεφαλοποιήσει και τα έχουν παραχωρήσει σε ιδιωτικά δικηγορικά ή άλλου τύπου ημινόμιμα γραφεία τα οποία κρατούν με το χρέος αυτό όμηρο μια ζωή ένα τεράστιο κοινωνικό κομμάτι..


 Ένα κομμάτι που έστω πως  έχει τις νοητικές και βιολογικές ικανότητες, εξ αιτίας αυτης της δέσμευσης δεν μπορεί ν’ αναπτυχθεί, συμπαρασύροντας στο τέλμα και το περιβάλλον του. Γι αυτό και αρνούνται την ρύθμισή τους με το 10% που προϋποθέτει αν φυσικά δικαιωθείς ο νόμος. Τυχαίο; Δεν νομίζω..