ΚΙ ΑΥΤΌ ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΊΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ.
Πως από την Γουατεμάλα και την Κολομβία των καρτέλ θα μας χωρίζει μόνο η απόσταση.
Τα περιορισμένα προς το παρόν κρούσματα ένοπλης βίας που διασπείρονται εδώ κι εκεί με επίσης διάσπαρτα τα κίνητρά τους από τα ποινικού ως τα πολιτικού περιεχομένου πεδία, είναι απλώς προπομποί. Δοκιμασία των συστημικών αντοχών.
Ο υπόηχος της εκκωφαντικής καταιγίδας που θα πνίξει στο αίμα το άλλοτε ολόφωτο γαλάζιο του Ελληνικού ουρανού..
Το νοιώθει κάποιος σαν προσεισμικό βουητό μιας κοινωνίας που έτοιμη είναι να εκραγεί. Εκτός και αν αυτός ο κάποιος ανήκει στην όζουσα μειοδοσία της κυβερνητικής ομάδας, η οποία αυτοπαραμυθιάζεται ακόμη στην προσέλκυση ξένων επενδυτών εν μέσω του χάους, και όταν
επιπλέον έντρομοι αποχωρούν από τον τόπο, όσοι έχουν απομείνει.
Μπορεί ίσως οι επενδυτές στους οποίους προσβλέπει ο κυβερνητικός άξονας να είναι τα διεθνή καρτέλ εμπορίας και διακίνησης παραισθητικών ουσιών, όπλων, λευκής, μαύρης ή κίτρινης σαρκός, άπλυτου χρήματος και ότι άλλο βάλει ο έντρομος νους ενός Έλληνα πατέρα που ακόμη και ο δρόμος της εξόδου κινδύνου από την χώρα είναι κλειστός.
Όλα αυτά αποτελούσαν κρίσεις δικές μου ως χθες μα μόλις σήμερα το πρωί ήρθε η διαπιστωτική πράξη από τους προστάτες μας, της οποίας ωστόσο την φερεγγυότητα εγώ αμφισβητώ και ας συμφωνεί με τα γραπτά μου..
Την made in USA, CIA έκθεση για την Ελλάδα.
Σε υποτιθέμενη "έκθεση" των πρακτόρων της λοιπόν, περιγράφεται γενικώς και αορίστως ένα σενάριο εφιαλτικό για την Ελλάδα, το οποίο για τους μύστες, απλώς αποτελεί φωτοτυπία εκείνου που πριν από δύο χρόνια είχε στα χέρια του ο τότε πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής.
Μιλά αυτό για εφιάλτη αιματηρών επεισοδίων και σκηνικό τύπου Αργεντινής στην Ελλάδα, προειδοποιώντας τους Αμερικανούς κυρίως επενδυτές, για το σοβαρό ενδεχόμενο να ξεσπάσουν βίαιες ταραχές στον τόπο, όσο τα μέτρα σκληραίνουν για τον λαό.
Θα μπορούσε να έμοιαζε αυτό με φθηνή και συνήθη κινδυνολογία του Αμερικανικού παράγοντα, αν στο περιεχόμενό του δεν καταγράφονταν αλήθειες ορατές δια γυμνού οφθαλμού, που το δίχως άλλο, απηχούν την αγανάκτηση του λαού για τα αποφώλια τέρατα που τον διοικούν.
Στην καθ' υπόθεση έκθεσή της η CIA , (έκθεση που ας σημειωθεί μοιάζει περισσότερο με πολιτική κριτική και λιγότερο με αναφορά πληροφοριοδοτών για συγκεκριμένες οργανώσεις από τις οποίες θα εξαχθεί η σπίθα για να αρπάξει η κοινωνία φωτιά), εκφράζει την έκπληξή της ως προς το ότι για τον Γρηγορόπουλο κάηκε η Αθήνα, ενώ αντιθέτως μένει ο λαός περίπου απαθής για τον κορσέ των μέτρων που του έχει φορέσει η κυβέρνηση, ομολογώντας κατά την άποψή μου, ότι κατά τον έναν ή τον άλλο τρόπο μετείχε υποδαυλίζοντας την φωτιά του 2008 ενώ σήμερα απλώς παρακολουθεί απο την κερκίδα.
Θεωρώ την αναφορά αυτή επισφαλή ως προς την πηγή στην οποία παραπέμπει και τους στόχους τους οποίους επιδιώκει, αλλά είμαι υποχρεωμένος να σας την αναφέρω για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι πως συμφωνώ στον πυρήνα της. Πράγματι υπάρχουν πλέον πολλές σπίθες από τις οποίες μπορεί η κοινωνία να αρπάξει σήμερα φωτιά. Και ο δεύτερος πως δεν με διαφώτισε με εξειδικευμένη πληροφόρηση σε σχέση με το από ποιο κοινωνικό ή πολιτικό πεδίο θα μας προκύψει αυτή η φωτιά.
Ιδού ο λόγος που την καθιστά έκθεση ιδεών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου