Η κυβέρνηση των αρίστων!!!!

 Του αρθρογράφου μας Ευγένιου Ανδρικόπουλου

Έξοδο κινδύνου αναζητά η κυβέρνηση στα πρόσωπα εξωνημένων δι-ανοητών,  δια μέσου του εν τη προεδρία και επί της οδού Ηρώδου του Αττικού υποτακτικού της.. Ποιών δι-ανοητών; Των εξειδικευμένων αμόρφωτων. Αυτούς που η κορυφαία πρότασή τους σε κάθε κρίση, όποια κρίση, είναι πονάει κεφάλι κόψει πάραυτα το χέρι του εργαζόμενου που αναιδώς το απλώνει μακριά. Να σας πω εγώ τι ακριβώς προετοιμάζεται για να είστε ενημερωμένοι. Το πολιτικό σύστημα βρίσκεται σε κατάσταση γενικής αποσύνθεσης συνεπώς η αξιοπιστία του ιδιαίτερα των κυβερνώντων είναι μηδενική. Που μεθερμηνευόμενο σημαίνει πολύ απλά ότι: Δεν είναι σε θέση να σχεδιάσουν πολιτικές εξόδου από την συνθλιπτική οικονομική μας καχεξία. Άλλωστε οι συγκεκριμένοι ποτέ δεν ήταν. Τους επιβάλλουν πολιτικές και είναι πλέον ηλίου φαεινότερο πως μία και .μόνη ήταν η αποστολή τους. Δια του μνημονίου να υποθηκεύσουν την χώρα. Γι αυτό σήμερα καταφεύγουν σε κινήσεις πανικού που για κάποιους απ’ αυτούς επιβάλλονται απο το ένστικτο της πολιτικής αυτοσυντήρησής τους, το οποίο ωστόσο τους κατευθύνει σε πράξεις απελπισίας κι από εκεί στον βέβαιο πολιτικό πνιγμό. Μια απ’ αυτές (τις κινήσεις πανικού) είναι η απεμπλοκή τους δια μέσου της κυβέρνησης των αρίστων. Πιστεύουν πως έτσι θα τους δοθούν τα περιθώρια χρόνου και πεδίου να δραπετεύσουν των βαρύτατων ευθυνών τους. Προπονούνταν ως προς αυτό with privet lessons όλοι τους από τους πιστωτές τους (λέγε με ΔΝΤ και Γερμανία) σε κυβερνήσεις συνεργασίας. Έσπαγαν όμως κατ' επανάληψη τα μούτρα τους πάνω στην δημοσκοπική αναξιοπιστία και του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Κι αφού επιπλέον η προσφυγή στις κάλπες δεν εγγυάται ένα βιώσιμο κυβερνητικό σχήμα ο συνήθης ύποπτος και κατά τον Μεϊμαράκη «νονός» της ακροδεξιάς νύχτας και καθ’ υπόδειξη των γνωστών κέντρων , έριξε στον στενό συνομιλητή του και πρωθυπουργό της χώρας την ιδέα μιας κυβέρνησης των «αρίστων» (κατά την άποψή μου των καταπτύστων). Επειδή ο αποκλειστικός της στόχος θα είναι να καταπραϋνθεί έστω προσωρινά η κοινωνική οργή, πριν υπάρξει εκείνος που θα την οργανώσει για να μεθοδεύσει την πλήρη ανατροπή του συστήματος προς όφελος του λαού φυσικά. Για το εύστοχο του επιθετικού μου αφορισμού (των καταπτύστων) δεν θα χρειαστεί παρά να σας παραθέσω δυο τρία ονόματα που ως ψίθυρος άγγιξαν τ’ αυτιά μου. Μόλις ωστόσο τα αφήσουν να πέσουν θα κάνουν ισόποσο θόρυβο ενός μαχητικού αεροσκάφους που σπάει το φράγμα το ήχου. Ας σπάσει λοιπόν το φράγμα κι ας τα πάρει το ποτάμι. Πρόκειται για τους Γιάννη Φλωρίδη πολιτικό δουλικό εκείνου του πρώην πρωθυπουργού που έχει θλιβεί ως του σημείου πλήρους κατάθλιψης για όσα ποινικού περιεχομένου σκάνδαλα συνέτρεχαν στην στην αυλή του, ενώ όφειλε να είναι ευτυχής που ζει την θλίψη του εντός της χλιδής την οποία η πολιτεία ως μη όφειλε του έχει εξασφαλίσει. Σωστός. Ακολούθησε το παράδειγμα της Μπριζίτ Μπαρντό που κάποτε είχε δηλώσει πως: Αν είναι να κλάψει ας κλάψει τουλάχιστον μέσα σε μια Rolls Roys… Ο δεύτερος είναι εκείνος ο εν ονόματι Αλέκος Παπαδόπουλος ο εκ Θεσπρωτείας δικηγορών αιτησιογράφος ο οποίος λούστηκε προ δεκαετίας στην κολυμβήθρα του νεοφιλελευθερισμού και ανένηψε και ο τρίτος είναι ο υιός του πολιτικού μας εφιάλτη. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ο οποίος δεν παρεμβαίνει τυχαία σε αυτή την δημόσια συζήτηση αλλά κατ’ εντολή του πατέρα του,  που γελάτε δεν γελάτε το πιστεύετε δεν το πιστεύετε, τον καθοδηγεί. Αυτού του τύπου θα είναι οι πυρήνες που θα πλαισιωθούν από διάφορους απολύτως ελεγχόμενους επιστήθιους πανεπιστημιακούς . Ιδού ένα μικρό δείγμα της κυβέρνησης των αρίστων η οποια θα κληθεί να διαχειριστεί το εξής νούμερο. Στο τέλος του 2013 το χρέος εξ αιτίας των βαρύτατων τοκοχρεωλυσίων θα έχει ανέλθει κατά 90 δις και η κυβέρνηση έχει ήδη αποτιμήσει την εναπομείνασα δημόσια περιουσία σε 50 δις.. Τι είπατε δεν βγαίνουν οι αριθμοί! Γι αυτό θέλουν να κάνυν ηρωική έξοδο αυτοί!