Άνθρωποι και γρανάζια

Του Γιάννη Τριάντη
Η απεχθής τρομοκρατία τύπου Αλ Κάιντα είναι σαν τη Λερναία Υδρα. Δεν αντιμετωπίζεται αν κοπεί ένα κεφάλι. Εστω το κορυφαίο... Αφετηριακώς αμυντική η τρομοκρατία της περιώνυμης οργάνωσης (εκδικητική αντίδραση για τα δεινά που έχει σωρεύσει στον ισλαμικό και αραβικό κόσμο η καπιταλιστική Δύση) εξελίχθηκε σε παγκόσμιο δυνάστη, σχεδόν ισοϋψή του ιμπεριαλισμού, ιδρύοντας καθεστώς φόβου και διαρκούς απειλής...

Ομως η Αλ Κάιντα είναι απλώς η σπάθη που εξέχει. Δίπλα, πίσω της, παντού, δεκάδες ομάδες του παρόντος και του μέλλοντος -αλλά προπάντων ένα καταπιεσμένο σύνολο κοινωνιών- θα συνεχίσουν να συνιστούν απειλή ενόσω απειλούνται, δυναστεύονται, χειμάζονται και τρομοκρατούνται από τη Μορμώ της Δύσης. Το ομολογεί η ίδια -αλλά ταυτόχρονα κάνει ό,τι μπορεί για να το συντηρεί- όταν μάχεται παντί τρόπω την ανάρρηση ισλαμιστών στην εξουσία, αλλά και όταν ανέχεται και προστατεύει καθεστώτα στα οποία άρχουν καταπιεστικές μειοψηφίες αρεστές στην ίδια (Σαουδική Αραβία, Υεμένη κ.ά.)... Αν Γόρδιος Δεσμός ήταν η Αλ Κάιντα και όχι συνολικά το πρόβλημα της μιας πλευράς της τρομοκρατίας (η άλλη εντοπίζεται στη συμπεριφορά της άρχουσας Δύσης), η σπάθη του Ομπάμα που πήρε το κεφάλι του Μπιν Λάντεν θα έλυνε το πρόβλημα. Ομως τα πράγματα είναι πιο σύνθετα και περίπλοκα απ' ό,τι φαίνονται ή πλασάρονται. Και αυτό θα αποδειχθεί προσεχώς... Οχι τόσο επειδή ενδέχεται να αναδειχθεί σε σύμβολο ο Ομπάμα, όσο γιατί η Δύση είναι αδύνατο να αποποιηθεί βασικά στοιχεία του γνωστού εαυτού της. Τη φωτιά της τρομοκρατίας τη συντηρεί και την αναζωπυρώνει η ίδια, τουλάχιστον σε μεγάλο βαθμό (...Εξοχοι οι... ειρηνοφόροι επιδρομείς στη Λιβύη. Εγραψαν στα παλιά τους τα παπούτσια και την απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας και τις βασικές πρόνοιες του Διεθνούς Δικαίου. Αν μη τι άλλο είναι συνεπείς με τις δικές τους αρχές. Οι γκάνγκστερ)