Ο Παπανδρέου δίκην δημοσιογράφου

Υφίσταται κάποιος εν Ελλάδι να του υπενθυμίσει πως είναι πρωθυπουργός και πως ως εκ τούτου υποχρέωσή του δεν είναι η δημόσια κατάθεση διαπιστώσεων αλλά η σχεδίαση πράσινων μπλε κόκκινων ροζ ή όποιου άλλου χρώματος λύσεων φιλικών προς το περιβάλλον όπως αρέσκεται ο ίδιος να αναφέρει; Μάλλον όχι επειδή ο τύπος εξακολουθεί να βαδίζει πάνω στον δικό του γνωστό χαβά.
«Η φετινή επέτειος της Πρωτομαγιάς μάς βρίσκει αντιμέτωπους με μια πρωτοφανή κρίση, που απειλεί το ίδιο το δικαίωμα στην εργασία, πλήττει το επίπεδο ζωής κάθε οικογένειας, κάθε πολίτη, ιδιαίτερα εκείνων που δεν έχουν τίποτα έτοιμο και δεδομένο, αλλά αγωνίζονται καθημερινά για να εξασφαλίσουν και για τους ίδιους και για τα παιδιά τους μία καλύτερη ζωή. Δεν υπάρχουν συνταγές  μαγικές πρόσθεσε θα πρέπει όλα να τα αλλάξουμε στην πατρίδα μας.» 

Τάδε έφη ο εν ονόματι Γιώργος Παπανδρέου πρωθυπουργός της χώρας δίκην δημοσιογράφου που υποχρεώθηκε από την εργοδοσία του να αναμεταδώσει από την Πλατεία Συντάγματος ή την Αριστοτέλους ζωντανά τις απόψεις των Αθηναίων και των Θεσσαλονικιών εν σχέση με την επίγεια τραγωδία τους. Σαν να μου φέρνει λίγο με τους τηλεοπτικούς ρεπόρτερς που επί του νωπού ακόμη δολοφονημένου συζύγου ρωτούν την σύζυγο πως αισθάνεται. Πόσο καθυστερημένος μπορεί να είναι ένας άνθρωπος που επί δεκαετίες έζησε στην σκιά ενός ευφυέστατου ανδρός και πατέρα του και δεν κατάφερε να του υποκλέψει ούτε ρανίδα του IQ του. Εκτός και αν είναι εντεταλμένος δολοφόνος των τοκογλύφων και εκτελεί τα συμβόλαια θανάτου για τα οποία έχει προπληρωθεί.