Στον Καρατζαφέρη αναφέρομαι, (εντάξει μην γκρινιάζετε πάντα υπήρχε κι ένας πολιτικός κλόουν στην βουλή το ζήτημα είναι πως στην σημερινή δεν είναι μόνο ένας)
ο οποίος από τον ραδιοσταθμό του Βήματος σήμερα (αύριο κανείς δεν ξέρει) διαπίστωσε πως:
« Η κυβέρνηση είναι ανεπαρκής, ένα κουτσό άλογο, αλλά από την άλλη και η ΝΔ του Σαμαρά ή και αντίστροφα προσθέτω εγώ, σκέπτεται περισσότερο τον εαυτό του αρχηγού της από την πατρίδα (!) γι αυτό νομίζω πως ο άνθρωπος αυτός είναι αδίστακτος (!) δεν έχει μεγαλείο (συγκρινόμενο με το δικό του προφανώς), αδυνατεί να συζητήσει, την ίδια στιγμή που όλος ο κόσμος διαφωνεί ακόμη και
οι βουλευτές του…»
Κι ως εδώ καλά να πάθει ο Σαμαράς αλλά και η ΝΔ που με τις αντεθνικές τους πολιτικές άφησαν να ρημάξει η πολυκατοικία και να εισβάλλουν τα τρωκτικά μέσα στα σωθικά της.
Διερωτώμαι ωστόσο επί της ουσίας της δήλωσής του τι μπορεί να είναι εκείνο το καλό που θα προκύψει αν συνενωθούν το κακό με το χείριστο όπως χαρακτηρίζει την ηγεσία των κομμάτων με τα οποία συνοδοιπορεί.
Εκτός και αν συμπτωματικά ευελπιστεί στην μαθηματική λογική
(η οποία ωστόσο του είναι άγνωστη)
πως εκ των αυτών αρνήσεων μπορεί να προκύψει για την χώρα μια κατάφαση!
Ε, λοιπόν Καρατζαφύρερ η μόνη και κατ’ εξαίρεση του μαθηματικού αξιώματος ευτυχής κατάφαση που μπορεί να προκύψει, είναι να συναποφασίσουν άπαντες εντός του κοινοβουλίου πως η παρουσία σου από μόνη της προσβάλλει άπαντες τους θεσμούς ακόμη και εκείνους που δεν έχουν εισέτι συσταθεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου