Η φτώχεια φέρνει γκρίνια

Θα το έχετε ακούσει φαντάζομαι. Η φτώχεια φέρνει γκρίνια. Τα ιδιαιτέρως (εν σχέση με την κοινωνική οργή) ευτελή δημοσκοπικά ποσοστά της αξιωματικής αντιπολίτευσης αναγάγουν σε ύψιστο προβληματισμό ή διαμάχη, ακόμη και τα περί όνου σκιάς. Στην προκειμένη περίπτωση όμως είναι ο «όνος» της απογραφής που προκάλεσε το πρόβλημα και όχι η σκιά του, την οποία δεν αποκλείεται  στην ΝΔ με την απογοήτευση που έχουν να την μετρούν για μπόϊ του γαϊδάρου. Στην παραφιλολογία όμως εισήλθε ως οδοστρωτήρας και ο δραπετεύσας πρωθυπουργός, δηλώνοντας δια των κύκλων του ενοχλημένος για την αμφισβήτηση της θεάρεστης πράξης του από τον νυν αρχηγό της ΝΔ Αντώνη Σαμαρά. Θα το επαναλάβουμε σε λόγια απλά μήπως και γίνουμε κατανοητοί. Επί της αρχής ουδείς θα τολμούσε να φέρει αντίρρηση επειδή η απόφασή σας και την δεδηλωμένη προεκλογικά είχε αφού είχατε από τα μπαλκόνια προειδοποιήσει, αλλά και παρέπεμπε σε αρχές διαφάνειας πρωτόγνωρες για τον τόπο επειδή: περίπτερο να παραλάμβαναν οι Νδίτες όφειλαν να συντάξουν πρωτόκολο παράδοσης παραλαβής. (πολύ δε περισσότερο τον οίκο ανοχής που εγκατέλειπε πίσω της η Κινεζομαϊμού).. Το ζήτημα που μετ’ επιτάσεως είχε αλλά και έχει τεθεί είναι πως τα αποτελέσματα της απογραφής ήταν διαβλητά επειδή τα στοιχεία της eurostat από τότε προϊδέαζαν  σε πρόβλημα σοβαρό και εσείς αγαπητέ μου ευτραφή κύριε του ψητοπωλείου της Ραφήνας, είτε για λόγους συναδελφικής αλληλεγγύης στην διαφθορά, είτε γιατί ήσασταν ανίκανοι να το αντιληφθείτε, είτε τέλος γιατί λάβατε άνωθεν εντολές τα καλύψατε. Έχετε μήπως κάτι να πείτε επ’ αυτού γιατί κατά τα υπόλοιπα φλυαρείτε ακατάσχετα όπως και όταν ήσασταν πρωθυπουργός.