Μνημείο Κεμάλ: Στις λεπτομέρειες κρίνονται οι σχέσεις και όχι στα ζεϊμπέκικα..

Δεν είμαι κατ’ ανάγκη ή καθ’ υποχρέωση ενάντια σε παραχωρήσεις χώρων θρησκευτικής ή εθνικής λατρείας στους λαούς που τους ανήκουν αλλά:

Στην προκειμένη περίπτωση μιλούμε για τους Τούρκους και τον Κεμάλ Ατατούρκ του οποίου την οικία γέννησής του και με ομόφωνη απόφαση το Κεντρικό Συμβούλιο Νεότερων Μνημείων, κήρυξε μνημείο.

Περί ποιου μνημείου ακριβώς πρόκειται και στο όνομα ποιας καλής γειτονίας παραχωρείται, για να καταλάβω.

Κηρύττεις μνημείο ένα χώρο που αντανακλά σε έναν λαό ο οποίος έχει στα σύγχρονα χρόνια μεταμεληθεί έμπρακτα για τις σφαγές Ελληνικού στοιχείου στις οποίες προέβη τότε.

Και έμπρακτη μεταμέλεια δεν είναι η εκ νέου αμφισβήτηση των συνόρων σου και ούτε η τόνωση του Τουρκικού εθνικισμού στο Μουσουλμανικό πληθυσμό της Θράκης.

Αυτό που ενοχλεί κατά συνέπεια είναι η μονομέρεια της προσφοράς των Ελλήνων έναντι των
διεκδικητικών γειτόνων τους, η οποία μάλλον έχει εκληφθεί ως αδυναμία.

Τέτοια ώρα τέτοια λόγια θα μου πείτε και θα συμφωνήσω υπό την αυστηρή προϋπόθεση πως στις λεπτομέρειες κρίνονται όπως ξέρετε οι σχέσεις.

Όλες οι σχέσεις.. Από τις κοινωνικές και τις εθνικές ως τις οικονομικές και τις ερωτικές..