Το γεγονός και μόνο ότι επιστήμονες εγνωσμένου κύρους επέλεξαν και τον ιστότοπό μας προκειμένου να υποβάλλουν τις ενστάσεις τους σε σχέση με την επιδιωκόμενη εγκατάσταση στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην Ξάνθη μιας συσκευής που υπόσχεται «κόλπα μαγικά» και που εξ αιτίας της έχει ξεσπάσει ένας μικρός πόλεμος στην επιστημονική κοινότητα μας αποτελεί τίτλο αποδοχής της δουλιάς (άλλο δουλιά και άλλο δουλεία που γράφεται «ει» για να μην ξεχνιόμαστε) μας. Επεμβαίνουμε έτσι στην κουβέντα προβάλλοντας τις απόψεις του Θεοφάνη Ράπτη ο οποίος είναι συγγραφέας διαθέτει μεταπτυχιακό του φυσικού τομέα του ΕΜΠ και συνεργάζεται με το εργαστήριο φυσικοχημείας του χημικού τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών σε εφαρμογές προσομοίωσης Μοριακής δυναμικής όπως και με την Διεύθυνση Τεχνολογικών Εφαρμογών του ΕΚΕΦΕ Δημόκριτος στην εκπόνηση ερευνητικών προγραμμάτων. Η "Τεχνοφεουδαρχία" είναι το πρώτο του βιβλίο..Τον Ιανουάριο που μας πέρασε, δυο Ιταλοί επιστήμονες οι Andrea Rossi και Sergio Focardi κάνουν δημόσια παρουσίαση στη Μπολόνια της Ιταλίας μιας συσκευής ψυχρής σύντηξης. Το Μάρτιο ανακοινώνεται η κατασκευή Ελληνικού εργοστασίου(!) στην Ξάνθη με σκοπό την κατασκευή εμπορεύσιμης μορφής αντιδραστήρων για θέρμανση ενώ ένας μίνι πόλεμος ξεσπά
στην επιστημονική κοινότητα. Τι έχει συμβεί και ποια είναι τα αμφιλεγόμενα σημεία της υπόθεσης αυτής?Στις 14 Ιανουαρίου, σε μια κλειστή αίθουσα του παν/μιου της Μπολόνια στην Ιταλία, έλαβε χώρα η επίδειξη μιας συσκευής με τη μορφή χημικού αντιδραστήρα σε ένα πλήθος ειδικών προσκεκλημένων. Ανάμεσα τους και ο Δρ Στρεμένος, πρώην καθ. Χημείας στο Καποδιστριακό Παν/μιο Αθηνών και νυν πρέσβης της Ελλάδας στην Ιταλία.
Τα πείραμα αφορούσε στην δημιουργία φαινομένου ψυχρής σύντηξης Νικελίου και Υδρογόνου για άμεση παραγωγή θερμικής ενέργειας μέσω ενός ειδικού μυστικού καταλύτη. Μόλις το Μάρτιο, πιθανότατα με τη μεσολάβηση του κου Στρεμένου και μέσα από έναν ιλιγγιώδη δαίδαλο υπόγειων συνεννοήσεων των οποίων λεπτομέρειες δεν μπορούμε να γνωρίζουμε, ανακοινώνεται η δημιουργία ενός εργοστασίου στην Ελλάδα, στην Ξάνθη με σκοπό την παραγωγή ενέργειας και δυναμικού ενός Γιγαβάτ. Η πληροφορία φέρεται να διέρρευσε αρχικά από τον ίδιο τον Rossi.
Αργότερα γίνεται γνωστό ότι η Ελληνική εταιρία που έχει αναλάβει το έργο έχει το όνομα “Defkalion Green Technologies” και στην πραγματικότητα σκοπεύει να στήσει μια επιπλέον μονάδα παραγωγής μικρών, οικιακών μονάδων με σκοπό να πωληθούν στην ευρύτερη αγορά των Βαλκανίων. Οι συσκευές θα φέρουν την ονομασία (Trade Mark) “Hyperion” (Υπερίων) από το όνομα του μυθικού Τιτάνα πατέρα του Ηλίου.
Η μονάδα αυτή θα τροφοδοτείται από το εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας και υπολογίζεται ότι θα έχει δυναμικότητα παραγωγής περί τις 300.000 μονάδες μικρών αντιδραστήρων θέρμανσης. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις που δόθηκαν στη δημοσιότητα από τον κο Σ. Τσαλίκογλου δ/ντη ερευνών της εταιρίας “Defkalion”, το κόστος της παραγωγής ενέργειας προβλέπεται να πέσει στο 0.01 Ε/KWh (!) σε σχέση με το 0.1 Ε της ΔΕΗ. Αυτό σημαίνει 90% οικονομία σε ταυτόχρονη παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και θέρμανσης. Το κόστος πώλησης ανά μονάδα δεν προβλέπεται να ξεπεράσει τα 3.500 Ε με το πολύ 900 Ε επιπλέον για μετατροπέα ηλεκτρικής ενέργειας.
Τα παραπάνω αποκαλύπτονται σε δημοσιεύματα από τον «Κόσμο Του Επενδυτή» και την εφ. «Το Θέμα» στις 12 και 13 Μαρτίου. Φαίνεται ότι στην υπόθεση αυτή μεσολάβησε και ο αναπληρωτής υπουργός Σ. Ξυνίδης ο οποίος προφανώς θεώρησε ελκυστική την υπόσχεση δημιουργίας 250 νέων θέσεων εργασίας στις παραγωγικές μονάδες που θα δημιουργηθούν καθώς και τις επόμενες 2.500 θέσεις εργασίας στο δίκτυο διανομής.
Από τον τύπο της Ξάνθης μαθαίνουμε ότι έχει ήδη ενοικιαστεί παλαιό εργοστάσιο προφανώς προκειμένου να ανακαινιστεί στο μέλλον. Ως πρώτη ημ/νια έναρξης εργασιών αναφέρεται ο Οκτώβριος του 2011. Η αρχική επένδυση ανέρχεται στα 200. Εκατομμύρια Ευρώ από τα οποία τα μισά αφορούν σε δικαιώματα της πατέντας.
Άραγε είναι αυτή η επένδυση που θα «σώσει την Ελλάδα» όπως διατείνονται τα διάφορα μπλόγκς η μήπως πρόκειται για ένα ακόμη χρηματιστηριακό παίγνιο? Εκείνο που εκπλήσσει είναι η ταχύτητα με την οποία κινήθηκαν οι φορείς στην περίπτωση των Rossi και Focardi ενώ πολύ καλά γνωρίζουμε από προηγούμενα άρθρα την τύχη την οποία επιφύλαξε το σύστημα σε άλλους εναλλακτικούς ερευνητές. Αλλά για τις αντινομίες του Ελληνικού συστήματος όπως και για το όλο ζήτημα του χειρισμού των σοβαρότατων ενεργειακών θεμάτων στη χώρα μας θα παραθέσουμε μια συνολική κριτική στο τέλος του άρθρου.
Εν τω μεταξύ ένας ακήρυχτος πόλεμος ανακοινώσεων και αντεγκλήσεων έχει ξεσπάσει στο διαδίκτυο μεταξύ ειδικών στην πυρηνική φυσική και τη φυσική Στερεάς Κατάστασης για το κατά πόσον ευσταθούν οι ισχυρισμοί των δύο ερευνητών. Μάλιστα σε αρκετά blogs αναφέρεται ότι ο ίδιος ο Rossi κατηγορείται για φορολογικά αδικήματα και παράνομη εισαγωγή χρυσού. Από το Νορβηγικό τύπο (Ny Teknik) επιβεβαιώσαμε αυτή την πληροφορία όπως και την περίεργη ιστορία του Rossi ο οποίος φέρεται να είχε ενεργό ανάμιξη στην Ιταλική βιομηχανία παραγωγής ενέργειας απο Biodiesel από κατεργασία οργανικών απορριμμάτων την προηγούμενη δεκαετία. Μέχρι τη στιγμή που η Camorra κατάφερε να αλλάξει τους νόμους διαχείρισης απορριμμάτων προς το συμφέρον της με αποτέλεσμα ο Rossi να φορτωθεί μια ποινή φυλάκισης, πιθανότατα άδικη.
Παρά το σκληρό μαρκάρισμα που θεωρείται ίσως φυσιολογικό για τα Ιταλικά δεδομένα, ο ίδιος ο Rossi ισχυρίζεται ότι δε ζητάει περισσότερα από το μισό εκατομμύριο Ευρώ που κόστισε μέχρι τώρα η έρευνα του και αυτά μόνον μετά που θα παραδοθούν στην Ελληνική πλευρά οι 100 αντιδραστήρες των οποίων έχει αναλάβει την κατασκευή σε τελική μορφή. Βέβαια σε μια τέτοια περίπτωση προκύπτει αβίαστα το ερώτημα, που ακριβώς θα κατευθυνθούν τα εκατό εκατομμύρια που η Ελληνική εταιρία προορίζει για «πνευματικά δικαιώματα».
Για να φωτίσουμε κάπως το παρασκήνιο της όλης ιστορίας θα πρέπει να δούμε με μεγαλύτερη λεπτομέρεια τις τρείς τουλάχιστον εκδοχές που βρήκαμε σχετικά με την ερμηνεία του φαινομένου. Σημειωτέον ότι η μυστικότητα με την οποία καλύπτεται η ευρεσιτεχνία δε μας επιτρέπει παρά μόνον εικασίες σχετικά με τη φύση και τη λειτουργία του περίφημου καταλύτη που χρησιμοποιείται στον αντιδραστήρα.
Ο αντιδραστήρας Rossi – Focardi.
Στο κύριο δοχείο εισέρχεται απλό υδρογόνο (κανονικό ισότοπο Η2) το οποίο υποχρεώνεται να περάσει μέσα από το νικελιούχο θάλαμο στον οποίον περιέχεται επίσης ο ειδικός καταλύτης που παραμένει επτασφράγιστο μυστικό.
Τόσο στην επίδειξη της Μπολόνια όσο και σε μια σειρά άλλων μετρήσεων βρέθηκαν τα εξής. Εκτός από το υδρογόνο η συσκευή έχει επίσης μια σταθερή παροχή νερού το οποίο κυκλοφορείται μέσω κατάλληλης αντλίας. Η έναρξη της διαδικασίας γίνεται μέσω ηλεκτρικού κυκλώματος το οποίο προκαλεί αρχικά θέρμανση του μείγματος μέσω κάποιας περιελιγμένης αντίστασης είτε επαγωγικά (με πηνίο). Περίπου 30 λεπτά μετά την ενεργοποίηση του βοηθητικού ηλεκτρικού κυκλώματος παρατηρείται σημαντική αύξηση της θερμοκρασίας η οποία κατά τους εφευρέτες αποδίδεται στην αντίδραση σύντηξης του Υδρογόνου με το Νικέλιο. Δηλαδή, η βασική υπόθεση είναι ότι πυρήνες υδρογόνου (απογυμνωμένα πρωτόνια) απορροφώνται απο τους πυρήνες του Νικελίου.
Καθώς το εξωτερικό κύκλωμα έχει σταθερή παροχή στα ~1.12 ΚW η απότομη αύξηση στην παραγωγή θερμότητας προφανώς προέρχεται από κάποια επιπλέον αντίδραση. Από την πρώτη αναφορά του Δρα Giuseppe Levi φαίνεται ότι το σύστημα έχει περίπου σταθερή παροχή επιπλέον ενέργειας καταναλώνοντας το παρεχόμενο υδρογόνο. Οι μετρήσεις έγιναν με τρια θερμοζεύγη από τα οποία το πρώτο μετρούσε τη θερμοκρασία περιβάλλοντος, το δεύτερο τη θερμοκρασία του εισερχόμενου νερού και τη τρίτο τη θερμοκρασία στην έξοδο της συσκευής
Σε παρόμοιες μετρήσεις βρέθηκε ότι η επιπλέον ενέργεια ανερχόταν σε 12.9 KW ακόμη και όταν η συνολικά παρεχόμενη ισχύς δεν ξεπερνούσε τα 370 W! Αυτό δίνει ένα συντελεστή απόδοσης της τάξης του 34% πάνω απο τη μονάδα! Επίσης, η συσκευή αφέθηκε να λειτουργήσει για 18 ώρες με κλειστή την παροχή υδρογόνου οπότε και βρέθηκε ότι είχε καταναλωθεί ποσότητα 0.4 γραμ. υδρογόνου με συνεχή παραγωγή 15 -20 Kw. Στην αναφορά του Levi αναφέρεται και ένα παράξενο peak (απομονωμένη κορυφή στο διάγραμμα μέτρησης) που έφτανε στα 130 KW για κάποιο χρονικό διάστημα! Κοντολογίς, διάφορα παράξενα πράγματα συνέβαιναν μέσα στον αντιδραστήρα τα οποία δεν εξηγούνται με απλές γνωστές χημικές αντιδράσεις τουλάχιστον σύμφωνα με τα επίσημα γνωστά στοιχεία της κλασσικής χημείας.
Ακόμη πιο παράξενο είναι το γεγονός ότι η ερμηνεία της ψυχρής σύντηξης που δίνεται από τους εφευρέτες σκοντάφτει σε ένα σημαντικό σημείο. Η συγκεκριμένη αντίδραση δεν γίνεται άμεσα αλλά απαιτεί κάποια ενδιάμεσα στάδια. Στη φύση το στοιχείο του Νικελίου περιέχει και ένα ασταθές, ραδιενεργό ισότοπο το οποίο όταν δεχθεί ένα πρωτόνιο με υψηλή κινητική ενέργεια μεταπίπτει σε ένα άλλο ασταθές ισότοπο του χαλκού. Κατά την μετατροπή αυτή παράγεται και ένα φωτόνιο ακτίνων γάμμα με ενέργεια στα 511 Kev.
Αν πιστέψουμε την αρχική ερμηνεία τότε κατά την αντίδραση θα έπρεπε να παράγεται μια σημαντική ποσότητα ακτινοβολίας γάμμα. Μάλιστα, με δεδομένη την υψηλή απόδοση της αντίδρασης που δείχνουν οι μετρήσεις θα έπρεπε η ακτινοβολία να είναι τόσο ισχυρή ώστε να σκοτώσει τους παριστάμενους η τουλάχιστον να τους προκαλέσει σημαντική ζημιά σε ζωτικά όργανα! Κάτι τέτοιο δεν συνέβη βέβαια. Απο τις περιγραφές, φαίνεται ότι υπάρχει ένα εξωτερικό στρώμα μολύβδου ενός εκατοστού αλλά μια τέτοια θωράκιση είναι μάλλον ανεπαρκής για την ποσότητα ακτινοβολίας που θα έπρεπε να εκλύεται. Επιπλέον καμία μέτρηση στην περιοχή των 511 Kev δεν έχει γίνει μέχρι στιγμής. Απο τηλεφωνική επικοινωνία του συγγραφέα με την εταιρία “Defkalion” λέγεται ότι η ακτινοβολία αυτή απορροφάται στο εσωτερικό της συσκευής.
Καθώς είναι δύσκολο να μετρηθεί η ακτινοβολία στο εσωτερικό του αντιδραστήρα με την τρέχουσα κατασκευή και για όσο διάστημα παραμένει μυστική η ταυτότητα του περιεχόμενου καταλύτη είναι αδύνατον να τεκμηριωθεί περαιτέρω η αλήθεια της αρχικής θεωρίας. Ωστόσο, έχει ενδιαφέρον να δούμε κάποια άλλα στοιχεία που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι παρόμοιοι «καταλύτες» ίσως να μπορούν να κατασκευαστούν με μια διαφορετική τεχνολογία.
«Υπερ-άτομα» και Κβαντική Αλχημεία
Οι Rossi και Focardi αναφέρονται συχνά στη συσκευή τους με την ονομασία «E-Cat» (Energy Catalyst) λόγω του εξέχοντα ρόλου που παίζει ο μυστικός καταλύτης στη διαδικασία απορρόφησης του Υδρογόνου. Μια πολύ σημαντική έννοια στη θεωρία της κατάλυσης είναι αυτή της συστάδας ατόμων η “Cluster”.
Υπάρχουν πολλά μεταλλικά στοιχεία τα οποία ενώνονται και σχηματίζουν περίπλοκα σύμπλοκα αλάτων και τα οποία σχηματίζουν τέτοιες συστάδες. Με απλά λόγια, ένα σύνολο τέτοιων μορίων αρχίζει και αποκτά τη δομή ενός ατελούς κρυστάλλου απο μερικές δεκάδες η εκατοντάδες άτομα ακόμη και με΄σα σε κάποιο διάλυμα. Ο αριθμός των μορίων σε μια τέτοια συστάδα δεν γίνεται ποτέ τόσο μεγάλος ώστε να στερεοποιηθεί το διάλυμα, ωστόσο αυτές οι συστάδες βοηθούν πολύ στην κατάλυση, δηλ. την διευκόλυνση αντίδρασης άλλων στοιχείων που μπορεί να περιέχονται στο διάλυμα.
Οι ερευνητές για χρόνια προσπαθούν να απομονώσουν παρόμοια τεχνητά clusters για χρήση σε βιομηχανικούς καταλύτες αν και χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Είναι πιθανό ότι οι Rossi και Focardi κατάφεραν να απομονώσουν κάποιον πολύ ιδιαίτερο τύπο ενός τέτοιου καταλύτη. Θα πρέπει τότε, ο συγκεκριμένος τύπος να έχει κάποιες ιδιαίτερες ικανότητες ώστε να παρεμβαίνει σε πυρηνικές μεταστοιχειώσεις. Πως όμως είναι δυνατό κάτι τέτοιο?
Σπρώχνοντας την υπόθεση λίγο παραπέρα φτάνουμε σε ένα σημαντικό στοιχείο που ήρθε στην επιφάνεια μόλις το 2004. Ορισμένα τέτοια clusters και ειδικότερα με βάση το Αλουμίνιο βρέθηκε ότι μπορούν να απομιμηθούν τις ιδιότητες άλλων στοιχείων! Αυτό δεν οφείλεται βέβαια σε αλλαγή της πυρηνικής τους δομής αλλά στο γεγονός ότι σε μια ακτίνα που περιβάλλει το σύνολο των μορίων τα περιφερόμενα ηλεκτρόνια αποκτούν ιδιότητες που θα είχε η εξωτερική στοιβάδα του ατόμου ενός τελείως διαφορετικού στοιχείου. Με απλά λόγια οι συστάδες αυτές έχουν «μιμητικές» ιδιότητες στην εξωτερική τους επιφάνεια. Γι αυτό το λόγο ονομάστηκαν «Υπερ-άτομα» (Super-Atoms) και η μελέτη τους οδηγεί σε ένα καινούριο και πρωτόγνωρο είδος χημείας.
Πως όμως θα μπορούσε τέτοια υπεράτομα να εξηγήσουν την απορρόφηση του Υδρογόνου από το Νικέλιο και μάλιστα από τον πυρήνα? Το μεγαλύτερο εμπόδιο σε μια αντίδραση σύντηξης είναι το τεράστιο φράγμα που σχηματίζεται απ οτο ηλεκτροστατικό πεδίο του πυρήνα. Καθώς το πρωτόνιο που αποτελεί τον πυρήνα του απλού Υδρογόνου πλησιάζει τον πυρήνα του Νικελίου αισθάνεται μια ισχυρή απωστική έλξη απο τα αντίστοιχα πρωτόνια του πυρήνα του Νικελίου. Ο μόνος τρόπος να υπερκεραστεί αυτό το εμπόδιο θα ήταν να βρεθεί κάποιος τρόπος να μειωθεί το δυναμικό του πυρήνα αλλά πως?
Σε αυτό το σημείο είναι καλό να θυμηθούμε ότι στη σύγχρονη αντίληψη αυτών των φαινομένων, τα σωμάτια αυτά είναι ταυτοχρόνως και κύματα. Αν και διαφορετικά από τα ηχητικά και ηλ/μαγνητικά κύματα, τα υλικά κύματα γνωστά και ως κύματα De Broglie (Ντε Μπρέιγ), αποτελούν σήμερα μια απτή πραγματικότητα που γίνεται αισθητή στα εργαστήρια σε καθημερινή βάση. Μάλιστα, η νανοτεχνολογία επιτρέπει πλέον το χειρισμό τέτοιων κυμάτων σε σημείο που να μπορούμε πλέον να αναφερόμαστε σε συμβολομετρία υλικών κυμάτων (De Broglie Interferometry).
Αλλά και οι πυρήνες του Νικελίου και του Υδρογόνου επίσης αποτελούνται απο υλικά κύματα και τότε θα μπορούσε κανείς να φανταστεί ένα είδος πυρηνικής συμβολομετρίας που να οδηγεί σε ανάμειξη των δύο σωμάτων η τουλάχιστον να αυξάνει την κβαντική πιθανότητα διαπίδυσης του πρωτονίου μέσω του φαινομένου σήραγγας. Σε τελευταία ανάλυση, κάθε μορφή κύματος μπορεί εν γένει να υπόκειται σε κάποιας μορφής κυματοδήγηση μέσω της οποίας το κύμα λαμβάνει την επιθυμητή μορφή για την επιτέλεση της εργασίας που επιθυμούμε.
Μήπως λοιπόν, στην περίπτωση του καταλύτη των Rossi-Focardi, έχουμε να κάνουμε με κάποια υπερ-ατομική κατάσταση που περιβάλλει το Νικέλιο οδηγώντας το κύμα του πρωτονίου να συμβάλλει κατάλληλα με τον πυρήνα του Νικελίου? Μήπως τα υπερ-άτομα του καταλύτη δρούν σαν τοπικοί επιταχυντές για το Υδρογονικό πρωτόνιο? Μόνον η πλήρης αποκάλυψη της δομής του μυστικού καταλύτη μπορεί να λύσει αυτές τις απορίες στο βαθμό που οι μετρήσεις δείχνουν ότι κατ’ αρχήν η συσκευή λειτουργεί με απρόσμενο όμως τρόπο.
Η Ελληνική ενεργειακή πολιτική και η απειλή από τις εκπομπές «φαιδρών μπιρμπιλονίων»
Πέρα από το μυστήριο της συσκευής καθεαυτής, η όλη υπόθεση του χειρισμού φέρνει στην επιφάνεια και ένα δεύτερο μυστήριο. Πρόκειται για τον μυστηριώδη τρόπο σκέψης –η μη-σκέψης!- των καθ’ ύλην αρμόδιων περί τα ενεργειακά σε αυτή τη χώρα.
Σε προηγούμενα τεύχη του περιοδικού είχαμε αναφερθεί στην πολλά υποσχόμενη και απόλυτα διαφανή μέθοδο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με την αιωρούμενη ηλιακή καμινάδα του καθ. Χρήστου Παπαγεωργίου. Τα τελευταία δύο χρόνια ο γράφων σε συνεργασία με τον κο Παπαγεωργίου αναπτύσσουν ταυτόχρονα μια δεύτερη μέθοδο «ιοντικών κρούσεων σε μεταλλικά πλέγματα» μέσω της οποίας πιθανόν να γίνει εφικτή η κατεργασία ραδιενεργών ισοτόπων. Και οι δύο τομείς δεν έτυχαν μέχρι στιγμής καμίας υποστήριξης απο την πολιτεία.
Παράλληλα, μια σειρά από άλλες μεθόδους και εναλλακτικές τεχνολογίες παραγωγής ενέργειας σαπίζουν στα συρτάρια εφευρετών και ερευνητών χωρίς κανείς να ενδιαφερθεί. Είναι λοιπόν απορίας άξιον, πως εντελώς ξαφνικά –και «πάνω στη σύγχυση» που θα έλεγε και ο αγαπητός ΚΥΡ-βρέθηκαν εξαίφνης 200 ολόκληρα εκατομμύρια σε μια στιγμή μεγάλης κρίσης για την προώθηση της εφεύρεσης δύο Ιταλών ερευνητών και μάλιστα πριν καν πιστοποιηθεί?!
Άραγε τόσον λίγο εμπιστευόμαστε πλέον τα Ελληνικά χέρια ώστε αρκεί ένας πρεσβευτής και δυο, τρείς γνωστοί να ομιλήσουν στα αρμόδια ώτα τα οποία κατά τα άλλα κωφεύουν παραδειγματικά, για να ανοίξουν οι πύλες? Και εμείς εδώ δηλαδή, τι νομίζουν ότι κάνουμε και γιατί υπάρχουμε, για να «κολλάμε τα μπρίκια» που λέει και ο λαός η για να εναποθέτουμε την ψήφο μας απλά και μόνον?
Και στο κάτω, κάτω πως είναι δυνατόν να εμπιστεύεται κανείς περισσότερο μια μυστική πατέντα από άλλες των οποίων η μεθοδολογία είναι και πλήρως εξηγημένη και διαφανής? Η μήπως η εξάπλωση αβάσιμων φημών εξυπηρετεί καλύτερα άλλες απλούστερες χρηματιστηριακές επιδιώξεις και μεθοδεύσεις? Η μήπως οι υπεσχημένες θέσεις εργασίας σε 2500 με 3000 ΠΙΘΑΝΟΥΣ εργαζόμενους και δυνητικούς ψηφοφόρους λίγο πριν την κατάρρευση που έρχεται είναι η πραγματική επένδυση σε ένα αβέβαιο πολιτικό μέλλον? Μήπως κάτι είναι πολύ σάπιο στο βασίλειο της Δανίας, Σουηδίας και λοιπών σοσιαλιστικών εδαφών?
Σε οποιαδήποτε οργανωμένη κοινωνία, το λιγότερο που θα περίμενε κανείς θα ήταν η δημιουργία μιας επιστημονικής επιτροπής για την πλήρη και ενδελεχή εξέταση όλων των προτεινόμενων λύσεων με πλήρη τεκμηρίωση και η ΑΝΑΛΟΓΙΚΗ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ αντί για την πλήρη απαξίωση όλων των άλλων ερευνητών πλην ενός – και αυτού από άλλη χώρα! Εκτός εάν κάποιοι προτιμούν να παίξουμε το παίγνιον «ο νικητής τα παίρνει όλα» στην οποία περίπτωση κανείς δε θα έπρεπε να κοιμάται ήσυχος!
Αλλά όπως είπαμε, αυτά συμβαίνουν σε οργανωμένες κοινωνίες πλην όμως, εδώ είναι Βαλκάνια, το βιλαέτι πέντε κολλητών και δέκα νοματέων όπως θα έλεγε και ο φίλτατος Ρασούλης πριν αποδημήσει λόγω υπερβολικού ενδιαφέροντος της πολιτείας!
ΑΝΑΦΟΡΕΣ:
http://en.wikipedia.org/wiki/Energy_Catalyzer
http://www.journal-of-nuclear-physics.com/
http://www.infinite-energy.com/images/pdfs/IE96Rossi.pdf
http://www.defkalion-energy.com/
http://www.nyteknik.se/nyheter/energi_miljo/energi/article3123849.ece
http://ingandrearossi.net/
http://it.wikipedia.org/wiki/Petroldragon
http://leonardocorp1996.com/
http://www.nyteknik.se/nyheter/energi_miljo/energi/article3111124.ece
http://aeikinito.pblogs.gr/2011/03/epiteloys-emporika-ekmetalefsimh-psyhrh-synthxh-commercial-cold-.html
http://isxys.blogspot.com/2011/02/blog-post_5834.html
http://www.physorg.com/news/2011-01-italian-scientists-cold-fusion-video.html
http://www.energypress.gr/portal/resource/contentObject/id/e7cf318d-06b8-414a-8183-54af3baf5897
http://talefta.blogspot.com/2011/02/defkalion-green-technologies-dodges.html
http://www.xanthipress.gr/eidiseis/politiki/6874-xynidis-ependysi-hyperi
http://www.empros.xan.gr/index.php?pg=2&id=371722
ΤΟ ΘΕΜΑ, «Ενεργειακή Επανάσταση Made in Greece», Σ/Κ, 12-13 Μαρτίου 2011.
http://mavro-oxi-allo-karvouno.blogspot.com/2011/03/blog-post.html
http://vixra.org/pdf/1103.0080v2.pdf
http://en.wikipedia.org/wiki/Cluster_chemistry
http://en.wikipedia.org/wiki/Polyhedral_skeletal_electron_pair_theory
http://en.wikipedia.org/wiki/Superatoms
http://www.rexresearch.com/castleman/castleman.htm
http://en.wikipedia.org/wiki/Atom_interferometer
http://www.floatingsolarchimney.gr/
http://ionicmetalpower.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου