Για το αποτρόπαιον και αηδές του Σαββάτου στο ΟΑΚΑ δεν ευθύνονται τα λιγωμένα «χουλιγκάνια» της αφασίας. Οσοι εστιάζουν στο παροξυσμικό αείρροον της δράκας χάνουν το δάσος. Το κακόηθες μελάνωμα εντοπίζεται αλλού.
Στις υπουργικές καρέκλες και στις θέσεις των επισήμων. Στους ποικιλώνυμους θώκους και στα αστυνομικά γαλόνια. Στις αρμόδιες επιτροπές και στις διοικήσεις των συλλόγων... Τα γεγονότα του Σαββάτου δεν συνιστούν παρέκβαση ούτε υποτροπή. Δεν πρόκειται για θλιβερές και επικίνδυνες ασυνταξίες (από θαύμα δεν υπήρξαν νεκροί) αλλά για το διαρκές τραύλισμα μιας ιδρυματικής εξουσίας.
Ενα ευκρινές αποτύπωμα κραυγαλέας αβελτερίας και εγκληματικής ανευθυνότητος των ιθυνόντων είναι τα κωμικοτραγικά του ΟΑΚΑ. Μια χαρακτηριστική φωτογραφία της ημιθανούς χώρας... Η «εύθραυστη γέφυρα των λέξεων» αδυνατεί να σηκώσει το βάρος των οξύτατων χαρακτηρισμών που απαιτούνται για να προσδιορίσουν το ολίγιστον και τις ευθύνες των λογής αρμοδίων (...Ανακατεύοντας τους στίχους του Καρούζου με τα καπνογόνα και τις οιμωγές: «Τα μάτια σου τι μεταφράζουν; Ερήμωση... Αγριεύει ο τόπος μου. Σε αποκρούω Ελλάδα»)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου