Αυτή η ιστορία με τις αδειοδοτήσεις των ομάδων έχει ενδιαφέρον από μία και μόνη σκοπιά. Με δεδομένο (πλην τριών τεσσάρων ομάδων ) το περιορισμένο ενδιαφέρον στην παρακολούθηση των ελληνικών πρωταθλημάτων έχουν κατ’ αντιστοιχία και τα έσοδα περιοριστεί συρρικνωθεί με συνέπεια κατά το τέλος της περιόδου οι διοικήσεις των σωματείων να δηλώνουν αδυναμία εξυπηρέτησης των υποχρεώσεών τους. Βεβαίως η αναφορά μου προβάλει την κορυφή του παγόβουνου γιατί στον πυρήνα της θα βρείτε την αφελληνοποίηση του ποδοσφαίρου την οποία επιταχύνει η ιδιωτικοποίηση του αθλήματος. Ενός αθλήματος που αφορά τις λαϊκές μάζες οι οποίες σε ποσοστό συντριπτικό αφ’ ενός έχουν πληγεί από μέτρα φτώχειας και τους είναι αδύνατον να καλύψουν τα έξοδα των παιδιών τους που απαιτούν οι ιδιωτικές ακαδημίες και αφ’ ετέρου αφού τα ελληνόπουλα δεν έχουν καμιά συμμετοχή στα πρωταθλήματα δεν έχει κανένα λόγο ο κόσμος να τρέξει στο γήπεδο για να δει τον όποιο μετριότατο αλλοδαπό να έχει ελέω επιλογής των προέδρων υφαρπάξει μια θέση που πολύ πιθανόν να είχε καλύψει το δικό του παιδί. Πονάει το θέμα πολύ και υπό τις συνθήκες που ζούμε πονάει πολύ περισσότερο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου