Και με τον παπά και με τον ζευγά

Σε σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες έχει πέσει ο Αντώνης Σαμαράς. Οριζοντίως ο γρίφος θέλει όλους εκείνους που τον σπρώχνουν στην διατύπωση μιας κατά του Παπακωσταντίνου πρότασης μομφής ή εκλογές και καθέτως αυτούς- τα τα πλέον επιστήθια στελέχη του -που προσπαθούν να τον αποτρέψουν από μια κίνηση απονενοημένη η οποία κατά την γνώμη τους θα βυθίσει το κόμμα στο χάος της ανυποληψίας (μ’ αρέσει που πιστεύουν ότι τώρα ο λαός τους υπολήπτεται) δεδομένου ότι ακόμη και στην περίπτωση που πρωτεύσει στις εκλογές η εκδοχή να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση ανήκει στην σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας. Η Συγγρού θα φταίει που αρχίζουν εκεί στην ΝΔ να φέρνουν την διχασμένη προσωπικότητα της ομώνυμης πιάτσας. Κάτι σαν πολιτικές τραβεστί δηλαδή. Γιατί δεν είναι εύκολο να αντιληφθεί κανείς πως είναι δυνατόν εκτός των συνόρων της βουλής να ομνύει κάποιος στο όνομα μιας ολομέτωπης επίθεσης κατά των σημερινών διαχειριστών της καζινοκαπιταλιστικής κρίσης, όταν εντός ακολουθεί κατά πόδας το νομοθετικό βήμα της κυβέρνησης.. Πλην του Μνημονίου και αυτό επί της αρχής δεν υπάρχει ούτε ένα ισοπεδωτικό κατά του λαού νομοσχέδιο που να μην φέρει την βούλα και της ΝΔ όσο και αν επιχειρείται η πάση θυσία επικάλυψη με επικοινωνιακά επιχρίσματα της πολιτικής της αυτής. Και με τον παπά και με τον ζευγά είναι κάτι που ο λαός το αντιλαμβάνεται στο φτερό και αυτομάτως τους κατατάσσει μεταξύ των εχθρών του. Είναι η εποχή των καθαρών λύσεων με διαυγείς ορίζοντες και όχι σε γκρι φόντο εκθέσεις ιδεών. Αυτό ισχύει για όλους. Από τους ιστότοπους και τα ΜΜΕ ως τους θεσμοθετημένους αξιωματούχους και τον λαό. Και καθαρή λύση είναι μία. Αδιάβλητη επιτροπή αποτίμησης του χρέους για να αποδοθούν τα του Καίσαρος τω Καίσαρι. Όλα τ’ άλλα είναι σπορά εκ του πονηρού που δεν θα βρει πολιτικό έδαφος για να γονιμοποιηθεί.