Τρύπια μυαλά ή τρύπια κιμονό οι σύγχρονοι Ιάπωνες;

Πώς να το φανταστεί κανείς! Πως πριν να σκάσει ο φονιάς της Φουκοσίμα ότι θα υπήρχαν πυρηνικά εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας ιδιωτικών συμφερόντων;  Γιατί μέχρι χτες πίστευα ότι δεν μπορεί να υφίστανται ανά την υφήλιο τόσο άθλιοι κυβερνήτες που να εμπιστεύονταν τις ζωές μας στο κεφάλαιο. Υπάρχει έστω και ένας άνθρωπος στην γη, ακόμη ακόμη και αυτοί οι θιασώτες του νεοφιλελευθερισμού όπως ο Ανδριανόπουλος, που να θεωρεί ότι ο ιδιώτης θα προτάξει την ασφάλεια της ανθρωπότητας εμπρός από το κέρδος του δίχως να είναι αυτιστικός; Που έλπιζαν οι αχρείοι Ιάπωνες κυβερνώντες.. Στην τύχη; Ή μήπως ως κλασσικοί αμοραλιστές αδιαφόρησαν..
Και σε ποιο τόπο και για ποιο λαό αδιαφόρησαν οι εγκληματίες.. Εκεί όπου η εμπειρία δεν κατέστη διδαχή. Στην εμπειρία της Χιροσίμα αναφέρομαι. Μερικά ανατριχιαστικά πλάνα της από το χθες (που καθιστούν τις ευθύνες της Ιαπωνικής κυβέρνησης εγκληματικές) αλλά και κάποια ελπιδοφόρα από το σήμερα μπορείτε να παρακολουθήσετε στο βίντεο που έχω παρενθέσει.