Τετάρτη 27 Απριλίου 2011

Η βλακεία πράγματι είναι ανίκητη!

 Το να σου έχει κόψει ο Κάμερον μαζί με όλες σου τις κοινωνικές κατακτήσεις και τα εργασιακά σου δικαιώματα τον κώλο κι εσύ να κόβεις τρίζοντας τα δόντια σου βόλτες μέσα στο κρύο, προκειμένου από τώρα να πιάσεις στασίδι στο Αβαείο του Ουέστμινστερ για να πάρεις μάτι πριγκιπικό ζεύγος να παντρεύεται μέσα στην χλιδή, πρέπει αδέλφι να είσαι μεγάλη μαζόχα. Σε κόβω με την σειρά μου κι εγώ να σε χειροπεδιάζει η γυναίκα σου και να σε μαστιγώνει πρωί μεσημέρι βράδυ κι ας μην ξέρει αυτή το γιατί. Το ξέρεις εσύ και φτάνει. Αναφέρομαι στον πενηνταεξάχρονο Τζον Λάφρι ο οποίος έστησε την σκηνή απέναντι από το Αβαείο εξοπλισμένος με έναν υπνόσακο και δυο Βρετανικές σημαίες και ο οποίος δήλωσε στους έκπληκτους δημοσιογράφους ΄ότι είναι οπαδός της μοναρχίας και ότι σαν κι αυτόν υπάρχουν χιλιάδες στην χώρα . Περιττό επειδή αυτό είναι κάτι για το οποίο προσωπικά ποτέ δεν αμφέβαλλα. «Ηρθα εδώ συμπλήρωσε την Δευτέρα 25 Απριλίου που ήταν αργία, (μερικοί όπως αυτός με υποχρεώνουν να λατρέψω τους Έλληνες που ξεκοιλιάζονταν στο αρνί την ίδια ώρα) , και ήρθα ακριβώς στις πέντε γιατί πέντε είναι και τα γράμματα του ονόματος της Νταϊάνα (D-I-A-N-A)». Φλέγομαι να μάθω αν η Βρεταντική αριστερά εντάσσει τον εν λόγω κύριο στον λαό δια του οποίου θα επαναστατήσει κατά του καθεστώτος..

Πόσο μαλάκας είσαι τιτλοφορείται.. το τραγούδι που ακολουθεί για να μην παρεξηγηθώ..




Δεν υπάρχουν σχόλια: