Δεν είμαι Παναθηναϊκός αλλά καμιά σημασία δεν έχει. Γιατί αν δεν υπάρχει το εσύ για να προσδιοριστεί κάποιος τότε το εγώ δεν έχει αξία αφού αυτή θα αυτοπροσδιορίζεται κατά το δοκούν. Έτσι τα προβλήματα που πιέζουν στην μέγγενη των διοικητικών ανισορροπιών μια ιστορική ομάδα δεν αφορούν μόνο τους ίδιους αλλά και τους απέναντι. Τελευταίο κρούσμα η επιμονή των Πορτογαλλικών ΜΜΕ που θέλουν τον Φερέϊρα να κουνά μαντήλι στους πράσινους αφήνοντας την γεύση της πίκρας στα χείλη τους. Περισσότερο γιατί σε αυτή την κατάληξη συνεισέφεραν τα μέγιστα κατεβαίνοντας στους δρόμους προκειμένου να υπερασπίσουν την επιλογή ενός τυχοδιώκτη στο τιμόνι της ομάδας. Καλά θα κάνουν να μπουν σε μια διαδικασία περισυλλογής και να μην συφιλιάζονται από τις ευκαιριακές επιτυχίες του αιωνίου αντιπάλου τους. Ας πάρουν την ομάδα στα δικά τους χέρια για να δημιουργήσουν ένα πρότυπο ελληνικού χαρακτήρα αθλητισμού το οποίο θα ξεπετά παίκτες αξίας από τις δικές τους ακαδημίες και όχι να περιμαζώνουν την διεθνή μετριότητα η οποία έρχεται εδώ για να λεηλατήσει χρήματα και κυρίως σύμβολα και να δραπετεύσει μετά πίνοντας σε κρυστάλλινα ποτήρια στην υγειά των ηλιθίων. Κι αν είναι αυτό να γίνει ξεκινώντας από την τέταρτη εθνική ας γίνει έτσι. Κι αν είναι αυτό να γίνει στο γήπεδο της λεωφόρου Αλεξάνδρας ας γίνει έτσι. Αρκεί να επιστρέψει ο αθλητισμός στην λαϊκή του βάση, εκεί δηλαδή που θα έπρεπε να ανήκει για να χαίρονται οι Αθηναίοι τα δικά τους παιδιά στο γήπεδο κι όχι κάποιο υπερεκτιμημένο μαλάκα που κάποιος κ. ξέπλυμας τον κουβάλησε εδώ για να παίξει εκείνος μπάλα και όχι τα παιδιά μας
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου