Παγίδα πολιτικής απόλυσης την εξέλαβα αρχικώς.Κυρίως η εμμονή του προϊσταμένου μου ν’ αναλάβω την διεκπεραίωση μιας αποστολής υψίστης πολιτικής σημασίας. Της κατά τον τότε πρωθυπουργό Κωσταντίνο Καραμανλή εθνικής συμφιλίωσης. Την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοπόταμου..
Δημοσιογραφικά αμούστακος κατά ποια λογική; Επιχείρησα παντί τρόπω να την αποφύγω. Στάθηκε αδύνατον.Ο Ανδρόνικος επέμεινε έχοντάς μου κλείσει όλες τις εξόδους κινδύνου. Και το έπραξε περιφρονώντας επιδεικτικά μια σειρά ομοϊδεατών του.
Υποτάχθηκα στην μοίρα μου αλλά δεν προσχώρησα στην θέση πάμε Ευγένιε κι όπου θέλει ας βγει. Βυθίστηκα κατά το συνήθειο μου στην ανάγνωση μα με αναπνευστήρα για να μην αποκοπώ της πραγματικότητας.
Για να στεφθεί η αποστολή μιας ανέλπιστης σε σχέση με την εμπειρία μου επιτυχίας. Σύσσωμος ο Τύπος την εξύμνησε. Άγγλοι και Αυστραλοί πυροτεχνουργοί συμπεριλαμβανομένων του Βρετανού Κρις Γκουντ Χαουζ και του Αυστραλού Μάγιερ και του δεξιού χεριού του Άρη Βελουχιώτη Νικηφόρου κατά κόσμον Δημήτρη Δημητρίου μετείχαν. Και άπαντες υπό την εικαστική καθοδήγηση του Κώστα Λυχναρά και την δημοσιογραφική δική μου.
Επέστρεψα με την βεβαιότητα πως η προβολή της παραγωγής θα τύχαινε υψηλής θεαματικότητας. Τόσο βέβαιος που όταν μ’ έψαχναν στο μπαρ της ΕΡΤ κάθιδροι συνάδελφοι γιατί μόλις είχαν αφιχθεί υπουργοί του επιπέδου Βαρβιτσιώτη και Κοντογιαννόπουλου στον προέλεγχο, η απάντησή μου στις αγωνιώδεις εκκλήσεις τους ήταν στ’ αρχίδια μου.
(Το γράψε σβήσε σε αυτά μ’ έχει εξαντλήσει).
Με την μεθεπομένη να με δικαιώνει. Αν επομένως σήμερα μιλώ αυτοαναφορικά και από θέση ενημερωτικής ισχύος στο σημείο εκείνο διασταυρώθηκα με το μέλλον μου. Αφορμών δοθέντων έτσι και αν ζω ίσως ν’ αγγίξω όσα όλα έχω βιώσει έστω το 20% από την ζωντανή ιστορία του τόπου και να τα μάθετε δια της τεθλασμένης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου