Στείρος και ηλίθιος αντιτουρκισμός, πολιτική εθνικολαγνεία και γεωπολιτική μυωπία σε βαρύτατη μορφή και σε βαθμό που εξαφανίστηκε από τα όμματά τους και η μύτη τους. Πεντάστερες τηλεοπτικές φιλοξενίες των επί της Τουρκίας τεκταινομένων.
Τουρκία:
Ιμάμογλου εναντίον Ερντογάν δίκην ποδοσφαιρικής σύγκρουσης, κόκκινοι εναντίον πρασίνων, από ανειδίκευτους ειδικούς κι άλλους παπαροαναλυτές, (αχ ρε Νεοκλή Σαρή πόσο μας λείπεις) που εν τη βλακεία ή την δολιότητά τους σε έναν μεταξύ τους ανταγωνισμό συνταγής της "ανεύπεπτης"μπούρδας. Προϋπόθεσή της;
Ν' απαξιώνει αν δεν συκοφαντεί άκρως προσβλητικά τον Τούρκο πρόεδρο. (μην προβείτε σε συγκρίσεις, θα είναι ανίερες..)
Ποιος είναι ο ενδοφλέβιος στόχος μετάγγισης του Νατοϊκού εφησυχασμού που το αντίτιμό του ήταν η Κυπριακή τραγωδία και επί του παρόντος η οσονούπω νέα επερχόμενη;
Πως ιδού:
Η Τουρκία δεν απολαμβάνει των ιδανικών της δικής μας "δημοκρατίας" Της ποιας;
Αυτής της Δυτικής του πολιτικού καθωσπρεπισμού. Της νομοθετικής πειθήνιας υπακοής επί της οποίας:
Με μια σφαίρα σκοτώνεις έναν άνθρωπο δι ενός νόμου όμως εκατομμύρια ο φερετζές της.
Οι αποδείξεις νωπές.
Οι ακροβατικές κωλοτούμπες (τις καλούν κομψά και κυβιστήσεις αλλά δεν αποδίδει ο όρος τα γούστα μου) του ιδανικού αυτόχειρα Τσίπρα που θα σκότωνε μ' ένα άρθρο και μια διάταξη τα μνημόνια. Αλλά εκτέλεσε, από κοινού με τους συνήθεις υπόπτους της δεξιάς ηγεσίας, οριστικά έναν λαό..
Για να θυμηθώ την πρώτη μου αποστολή στην Μητρόπολη του καπιταλισμού όπου:
Αγοράζοντας εκτός του ξενοδοχείου σε κιόσκι την περιοδική έκδοση του εντύπου ιδιοκτησίας του Τζον Λένον (peace) σχεδόν ακαριαία με ανέκρινε το FBI γιατί το είχα αγοράσει!! (ρουφιάνος της cia κι ο κιοσκετζής)
Ποια η τότε διαφορά της ψευδαισθητικής δημοκρατίας τους με τους γραφειοκράτες της Σοβιετικής Ένωσης; Πως στη χώρα των ανυπότακτων Μπολσεβίκων, απλώς δεν θα είχε επιτραπεί η κυκλοφορία του.
Πούρο σύστημα καταστολής πασπαλισμένο νομοθετικά με ζάχαρη άχνη. Γιατί στην αντίθετη περίπτωση οι πιθανότητες ιστορικά έκρηξης μιας εξέγερσης, είναι ασφαλώς διευρυμένες.. Ενώ επί της Συλλογικής (άλλο νεόπλασμα δικαίου αυτό) Δύσης καμία .
Με λόγια πεζοδρομιακά:
Για όλα δεν φταίει ο επί της Γραικυλίας κλειδούχος του κοινωνικού ερειπιώνα από την νέα τάξη πραγμάτων, αλλά η ανικανότητα του διορισμένου εξ αυτού σταθμάρχη..Με το μελόδραμα των Τεμπών να έχει πάρει τη μορφή ενός μονόπρακτου θεατρικού.
Και τώρα ψάξτε διαφορές και ομοιότητες. Οι τουρκοι βγήκαν δύο φορές στους δρόμους της φωτιάς. Μία για να υπερασπίσουν τον Ερντογάν κατά την απόπειρα πραξικοπήματος εκ του Γκουλέν προερχομένου και την δεύτερη να τον λιανίσει. Εμείς μία (νομική πολυτεχνείο) με την οδυνηρότερη των απωλειών. Την Κύπρο από τους ..συμμάχους.
Πράγματι δεν έχουμε οξυγόνο. Γιατί νοθεύεται κι αυτό..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου