ΜΜΕ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΤΖΙΧΑΝΤΙΣΤΩΝ

 Zoom in στα δάκρυα της Παναγιάς zoom out στους νεκρούς μετανάστες του Έβρου στους χιλιάδες αυτόχειρες και αποδημίσαντες εκ του κορωναϊού την φυσική επιλογή των υποκείμενων νοσημάτων και την ασιτία

 

Είδηση στο σύνολο των τηλεοπτικών δελτίων, σε πλειάδα ειδησεογραφικών ιστοσελίδων, ακόμη και των «έγκυρων» ενημερωτικών, έγινε μια εικόνα της Παναγίας που κλαίει.

 Σε πολλές, δε, από τις εκπομπές που χαρακτηρίζονται ως «ενημερωτικές», έφεραν και «εμπειρογνώμονες» για να εξηγήσουν το θαύμα, αποδίδοντάς το στα σημερινά προβλήματα της κοινωνίας. Η επιτομή της… διασκεδαστικής πληροφόρησης, με κοντινά πλάνα στα δάκρυα της Παναγιάς και τη συγκινησιακή έκπληξη των παρουσιαστών στα πλάνα αρχείου χιλιάδων πιστών. 

Πρόκειται για τα ίδια δελτία και τηλεοπτικές εκπομπές που πετάνε στα σκουπίδια γεγονότα όπως οι 12 πρόσφυγες που πέθαναν από το κρύο στα ελληνικά σύνορα, μεταξύ αυτών έφηβοι και παιδιά. Αλλά και τις καταγγελίες ότι ελληνικές αρχές παράτησαν 25 Σύριους πρόσφυγες σε χιονισμένη νησίδα του Έβρου, τις επίσημες αναφορές για την εγκληματική τακτική επαναπροωθήσεων στο Αιγαίο που έγινε «περήφανη εθνική πολιτική» του Μαξίμου.

Τα κυβερνητικά non paper με τα επιχειρήματα της ακροδεξιάς πολιτικής προς τα ΜΜΕ δεν χρειάζεται, επίσης, να γίνουν ρεπορτάζ ή θέμα ενημερωτικής εκπομπής. Γιατί και τότε θα απαιτηθεί να κληθούν στα πλατό οι «εμπειρογνώμονες»

Μια από τις βασικές αρχές του θεάματος στην τηλεόραση είναι η πρόκληση ικανοποιητικού βαθμού συγκίνησης, η οποία θα αφοπλίσει τη λογική σκέψη, τη γέννηση ερωτημάτων, την κατανόηση φαινομένων, που μπορεί να οδηγήσει σε κινητοποίηση του συνειδητού και δράση των υποκειμένων του. Μια άλλη αρχή του θεάματος είναι πως τους θεατές δεν τους εντυπωσιάζει η ίδια η πραγματικότητα αλλά η σκηνοθετημένη παρουσίαση των γεγονότων που την συνθέτουν. Γι’ αυτό η τηλεοπτική ενημέρωση παραμένει ακόμα κυρίαρχη μηχανή χειραγώγησης.

Η παρουσίαση της εικόνας που κλαίει, χωρίς καμία δημοσιογραφική έρευνα ή έστω το λογικό ερώτημα «πώς μπορεί αυτό να συμβεί;» και η συνειδητή απόκρυψη της αποτρόπαιας πραγματικότητας πως το ελληνικό κράτος δολοφονεί στυγνά πρόσφυγες και μετανάστες έχουν κοινό παρονομαστή: Την ιδεολογική υπεροχή της σκοταδιστικής θεοκρατικής ατζέντας στην τηλεόραση, την πολιτική επικράτηση του κυρίαρχου νεοφιλελεύθερου-ακροδεξιού αφηγήματος στο δημοσιογραφικό δυναμικό της, χωρίς καμία απολύτως αντίρρηση.