ΕΔΩ ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΣΤΑΣΗ ΠΡΟΣΟΧΗΣ

Όταν τα τραγούδια είχαν ψυχή. Σα σφουγγάρι.. Τα έστυβες και κάθε φορά έσταζαν κάτι καινούργιο. Δεν στέγνωναν ποτέ.. Σαν να βυθίζονταν στις θάλασσες των καιρών και μούσκευαν ξανά για να φτάνουν στ’ αυτιά με τη φρεσκάδα μιας ακόμη νιότης.. Απίστευτο..