ΣΤΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΤΗΣ "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ" !!

 

 Φίμωσαν με ταινία το στόμα κατηγορουμένου γιατί θορυβούσε φωνασκώντας !!

 

 

 

 

Η εικόνα ενός ανθρώπου με το στόμα δεμένο με ταινία μας είναι γνώριμη από θρίλερ, συνήθως σε σκηνές απαγωγών. 

 

Κι όμως αυτή τη φορά η συγκεκριμένη πρακτική δεν οφείλεται σε κάποια συμμορία, αλλά στον δικαστή Τζον Ρούσο στο Οχάιο των ΗΠΑ, που διέταξε να δέσουν το στόμα ενός κατηγορούμενου για ληστεία στην αίθουσα του δικαστηρίου, λόγω μη κόσμιας συμπεριφοράς.

Σε βίντεο που κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο, ο κατηγορούμενος Φράνκλιν Γουίλιαμς, με την πορτοκαλί στολή του κρατουμένου, φαίνεται περικυκλωμένος από αστυνομικούς και με χειροπέδες, την ώρα που δίνεται η εντολή να τοποθετηθεί στο στόμα του μια μεγάλη κόκκινη κολλητική ταινία.

Ο Γουίλιαμς έχει σειρά καταδικών για ληστείες και πρόσφατα είχε συλληφθεί ξανά στη Νεμπράσκα, αφότου είχε σπάσει το ηλεκτρονικό βραχιολάκι στον αστράγαλό του και είχει διαφύγει από το Οχάιο. Η συγκεκριμένη δίκη διεξαγόταν καθώς ο ίδιος έκανε ένσταση κατά της αρχικής ποινής 14 ετών που του είχε υποβληθεί, επικαλούμενος μη σωστή ενημέρωση από το δικηγόρο του σχετικά με τις συνέπειες της ομολογίας ενοχής του, κάτι που έγινε δεκτό από το εφετείο που διέταξε τη δεύτερη δίκη.

Στι διάρκεια της δίκης ο Γουίλιαμς μιλούσε για μισή ώρα, με τον δικαστή να του ζητά να σταματήσει, λέγοντάς του στο τέλος “Θα τ’ακούσω από τους δικηγόρους σου κι αυτό σημαίνει κλείστο”.

Ο δικαστής από δηλώσεις που έκανε μόλις γνωστοποιήθηκε το περιστατικό, φαίνεται πως έχει προηγούμενα με τον Γουίλιαμς, καθώς τον γνωρίζει από άλλες δίκες και δικαιολόγησε τη συμπεριφορά του απέναντί του ως αποτέλεσμα της συνήθειας του κατηγορούμενου “να μιλάει πολύ και να διακόπτει όταν μιλούν μάρτυρες, δικηγόροι και κυρίως εγώ”. Επέμεινε πάντως πως δεν είχε στόχο να του αφαιρέσει το δικαίωμα του λόγου.

Το αξιοσημείωτο της υπόθεσης βέβαια είναι πως δεν πρόκειται απλά για προσωπική βεντέτα κάποιου δικαστή, αλλά για μια καθόλα νομότυπη πρακτική, που ισχύει χρόνια, αν και σπάνια βλέπει το φως τη δημοσιότητας. Δε θέλουμε να φανταστούμε τι θα γραφόταν αν βλέπαμε τέτοιες εικόνες σε χώρες του τέως υπαρκτού σοσιαλισμού, ή ακόμα και σε χώρες που τυγχάνουν σήμερα να μην είναι αρεστές στις ΗΠΑ. Σε αυτή την περίπτωση όμως είναι απλά ένα “δυσάρεστο” συμβάν, που θα ξεχαστεί μόλις σβήσουν οι κάμερες. Τι σόι “land of the free, home of the brave” θα ήταν άλλωστε διαφορετικά…