ΑΙΜΑ ΤΡΕΧΕΙ ΣΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ

Τι κρύβεται πίσω από

           τον μυστικό πόλεμο

    των ΗΠΑ στην Μαύρη Ήπειρο

 

Κώστας  Μπετινάκης

 

 

  Πόσοι θυμούνται ότι τον περασμένο Οκτώβριο είχαν σκοτωθεί σε ενέδρα ανταρτών στο Νίγηρα, τέσσερις Αμερικανοί στρατιώτες (οι δύο βαθμοφόροι); 

 

 

  Το Πεντάγωνο είχε προσπαθήσει να θολώσει την υπόθεση με το θάνατο των τεσσάρων Αμερικάνων στρατιωτικών, (τι ακριβώς έκαναν στην Αφρική) και πολλοί πολίτες στις ΗΠΑ ουδέποτε πληροφορήθηκαν το γεγονός, που είχε γίνει προσπάθεια να «περάσει στα ψιλά». 

  Πέρασαν πολλοί μήνες ώσπου να αποκαλυφθεί από εναλλακτικά Μέσα πως επρόκειτο για επιχείρηση στην οποία είχε συμμετοχή και άλλη μία μονάδα (η Team Arlit) στην περιοχή της Νιγηριανής πόλης όπου και η έδρα της.

 

 

 

 

 

  Χωρίς ωστόσο το Πεντάγωνο να έχει ανακοινώσει την φύση της αποστολής και τις δραστηριότητες των ομάδων αυτών.

Από τότε, όποτε έχει γίνει αναφορά στα Μέσα του συρμού για την αμερικανική στρατιωτική παρουσία στην Αφρική, επίκεντρο έχει η μείωση των ήδη εκεί δυνάμεων Το Πεντάγωνο πάντως, δεν ανακοινώνει τον αριθμό  των αμερικανικών ειδικών δυνάμεων που εξακολουθούν να βρίσκονται στο Νίγηρα.

 

 

 

 

 

  Εκείνο που δεν μας λένε, είναι πως οι αμερικάνικες μυστικές δυνάμεις παίζουν πιο άμεσο ρόλο σε δραστηριότητες εναντίον κατονομαζόμενων ως «τρομοκρατικών δυνάμεων» στην Αφρική, πέρα από όσα το Πεντάγωνο παραδέχεται δημόσια για τον σχεδιασμό και την συμμετοχή σε μάχιμες επιχειρήσεις αφρικανικών στρατευμάτων σε πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένων της Σομαλίας, της Τυνησίας της Κένυα και του Νίγηρα, κάτω από άκρως απόρρητα προγράμματα.

 

 

 Χάρτης του Intercept

 

  Η επίσημη απάντηση που δίνεται είναι πως «ο ρόλος των ΗΠΑ στην περιοχή είν αι συμβουλευτικός και εκπαιδευτικός».

Είναι δεδομένο όμως, πως εδώ και πέντε χρόνια, Αμερικάνοι Πρασινοσκούφηδες, ειδικές δυνάμεις του Ναυτικού (Navy SEALs) και άλλες μονάδες κομάντος δρουν κάτω από μυστικές εξουσίες που τους έχουν παρασχεθεί από τις τοπικές κυβερνήσεις για την διεξαγωγή ειδικών επιχειρήσεων «επικεφαλής αφρικανικών συμμαχικών δυνάμεων».

  Τόσο επί διακυβέρνησης Ομπάμα, όσο και της σημερινής επί Τραμπ, αμερικανικές δυνάμεις συμμετέχουν σε μάχιμες αποστολές εναντίον «υπόπτων για τρομοκρατική δράση» με πλήρη μυστικότητα και όχι με την δημοσιότητα που είχαν δοθεί στις επιχειρήσεις στο Αφγανιστάν και το Ιράκ.

 

  «Αυτό τους δίνει την ικανότητα να δρουν γρήγορα και αποτελεσματικά», αναφέρουν οι υποστηρικτές του προγράμματος, παρά τις ποικίλες αντιδράσεις στις ΗΠΑ αλλά και διεθνώς. 

 

 

  Σύμφωνα με στοιχεία της αμερικανικής διοίκησης ειδικών δυνάμεων (U.S. Special Operations Command- SOCOM) που αποκάλυψε η ιστοσελίδα 'The Intercept’ το 16,5% των στρατιωτών που δρουν στο εξωτερικό έχουν αναπτυχθεί στην Αφρική. Ανάλογο και το ποσοστό των ειδικών επιχειρήσεων που πραγματοποιήθηκαν εκεί στα 2017.

  Για να υπάρξει σύγκριση, το 2006, μόλις το 1% των αμερικάνικων δυνάμεων που είχαν σταλεί στο εξωτερικό βρίσκονταν στην Αφρική. Στα 2010, ο αριθμός είχε αυξηθεί λίγο για να φτάσει το 3%.

 

 

  Σήμερα, ο αριθμός των αμερικανικών ειδικών δυνάμεων που βρίσκονται στην Αφρική, είναι ο μεγαλύτερος παρά όπου αλλού στον κόσμο, πέραν της Μέσης Ανατολής.

 Δημοσίευμα των ‘New York Times’ είχε αποκαλύψει τον περασμένο Μάρτιο πως είχαν πραγματοποιηθεί τουλάχιστον 10 επιχειρήσεις από αμερικανικές δυνάμεις στην Δυτική Αφρική, οι οποίες ουδέποτε είχαν δει το φως της δημοσιότητας προηγουμένως.

Το περιοδικό ‘Politico’ είχε επίσης αποκαλύψει πως «εδώ και τουλάχιστον πέντε χρόνια, ειδικές δυνάμεις από Πρασινοσκούφηδες, Navy SEALs και άλλους κομάντος δρουν με την χορήγηση άκρως μυστικού κονδυλίου -με την κωδική ονομασία «Section 127e»- για να επιχειρούν «αναγνωριστικές αλλά και άμεσες επιχειρήσεις σε μάχιμες επιδρομές με την συνδρομή τοπικών δυνάμεων, στο Καμερούν, την Κένυα,τη Λιβύη, το Μάλι, την Μαυριτανία, τον Νίγηρα την Σομαλία και την Τυνησία».

 

 

  Ο αριθμός των αφρικάνικων χωρών που «φιλοξενούσαν» το αμερικάνικο πρόγραμμα, αυξανόταν με την πάροδο των χρόνων. Έτσι στα 2013 σε εξέλιξη που μετέδωσε το Fox News, και σε παρουσίαση ομάδας Πρασσινοσκούφηδων, είχαν δηλώσει πως είχαν υποχρεωθεί να τερματίσουν την αποστολή τους στην Λιβύη, «όταν τρομοκράτες είχαν επιτεθεί στο στρατόπεδό τους και είχαν κλέψει μεγάλο μέρος του οπλισμού το οποίο είχε σταλεί από την διεύθυνση των Ειδικών Αποστολών».

  Το πρόγραμμα ουδέποτε είχε αποκατασταθεί από τότε, έτσι στη Λιβύη, οι Αμερικάνοι στρατιωτικοί βασίζονταν σε απόρρητες αεροπορικές επιδρομές της «Delta Force» και της ομάδας SEAL Team 6», χωρίς την συνεργασία τοπικών παραγόντων.

 

 

  Αυτές οι «ευαίσθητες και επικίνδυνες αποστολές που διακινδύνευαν τις ζωές Αμερικάνων στρατιωτικών, αποτελούσαν την εναλλακτική λύση ώστε –όπως είχε δηλώσει ο επικεφαλής των αμερικάνικων δυνάμεων στην Αφρική στρατηγός Thomas Waldhauser-   «να μειώνονται όσο γίνεται οι πιθανότητες να διακινδυνεύουν τη ζωή τους οι αμερικάνικες δυνάμεις».

 «Οι ειδικές μας δυνάμεις δεν έχουν απλώς συμβουλευτικό ρόλο αλλά ενισχύουν και βοηθούν τις συμμαχικές δυνάμεις και τις κατευθύνουν σε επιχειρήσεις που πραγματοποιούνται βάσει του ισχύοντος προγράμματος», παραδέχθηκε ο απόστρατος ταξίαρχος Donald Bolduc που βρισκόταν επικεφαλής των περισσότερων αμερικάνικων ειδικών επιχειρήσεων στην Αφρική το 2017, σε συνέντευξή του στο ‘POLITICO’.

 

 

 

 

 

  Στην βορειοδυτική Αφρική, οι Aμερικάνικες και οι συνεργαζόμενες ομάδες, προσπαθούν να ανακαλύψουν τα ίχνη ομάδων που καθοδηγούνται από την Al Qaeda και το αυτοαποκαλούμενο «Ισλαμικό Χαλιφάτο» (ISIS) στην έρημο και στους επικίνδυνους δρόμους που οδηγούν από το Μάλι στη Λιβύη και τον Νίγηρα, όπως είπε ο Bolduc. Για να προσθέσει: «Πάντοτε με την υποβοήθηση τηλεκατευθυνόμενων αεροσκαφών (drones). Όταν κάτι δεν πάει σωστά, και τα αφρικανικά στρατεύματα χρειάζονται βοήθεια, τότε οι δυνάμεις μας προωθούνται και συμμετέχουν. Αλλά αυτό συμβαίνει σπανίως».

 

  Ο Ρεπουμπλικάνος βουλευτής  Richard Hudson, που εκπροσωπεί την περιφέρεια γύρω από το Fort Bragg, όπου εκπαιδεύονται οι Πρασινοσκούφηδες,που αποστέλλονται στην Αφρική, πρόσφατα πρότεινε νομοσχέδιο για φοροαπαλλαγές «σε όσους συμμετέχουν στις επικίνδυνες αυτές αποστολές». 

 

  «Παρ΄όλο που οι διοικητές προσπαθούν να κρατήσουν τις ομάδες τους μακρυά από επικίνδυνες ένοπλες συγκρούσεις, οι επιχειρήσεις στην Αφρική είναι πολύ ριψοκίνδυνες», όπως έχει δηλώσει η Alice Friend, αξιωματούχος του Πενταγώνου με αποστολή επί διακυβέρνησης Ομπάμα την «αντιτρομοκρατική πολιτικής τη βόρειο Αφρική».

 

  Ο προϋπολογισμός  πάντως του προγράμματος υπολογίζεται πως έχει τετραπλασιασθεί από την εποχή του πολέμου στο Αφγανιστάν και αυξανόταν κάθε χρόνο –οπότε κι έπρεπε να ανανεώνεται- ώσπου πέρυσι το Κογκρέσο αποφάσισε να γίνει μόνιμος.

 

«Το Κογκρέσο θεώρησε ότι αυτό ήταν περισσότερο χρήσιμο για να το καταστήσει μόνιμο», δήλωσε η Linda Robinson, συνεργάτης στην Rand Corporation για τις «ειδικές επιχειρήσεις». «Ακόμη και ο τετραπλασιασμός της δαπάνης είναι μικρό ποσό σε σύγκριση του συνόλου των δαπανών από τις ΗΠΑ για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και των απειλών που προέρχονται από χώρες όπως το Ιράκ και το Αφγανιστάν».

 

(The Intercept -  POLITICO)