Κέρδισε κατά κράτος και επί της ουσίας και επί των εντυπώσεων .. Υπέγραψε μια συμφωνία υπό τον γενικό τίτλο αποπυρηνικοποίηση με το πρόβλημα να είναι στην εφαρμογή και όχι στις υπογραφές..
Σημαιοστολισμοί, εντυπωσιακές φωτογραφίες με αντιπροσωπείες, πομπώδεις εκφράσεις, χειραψίες και κόκκινα χαλιά.
Αυτή την εντύπωση αποκομίζει κανείς βλέποντας εικόνες που μεταδίδουν τα διεθνή ΜΜΕ από τη συνάντηση των δύο αρχηγών κρατών στην Σιγκαπούρη.
Ωστόσο πίσω από το γιορτινό προσωπείο που τεχνηέντως έστησαν η κυβέρνηση Τραμπ και το καθεστώς Κιμ, για δικούς τους λόγους ο καθένας, υπάρχει μια τελείως διαφορετική εικόνα. Σε αυτή φιγουράρει ο Κιμ Γιονγκ Ουν ως ο μοναδικός και αδιαφιλονίκητα κερδισμένος από τη συνάντηση.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η Βόρεια Κορέα είναι ένα κράτος απομονωμένο, «παρίας» της διεθνούς κοινότητας.
Μέχρι τώρα κανένας πρόεδρος των ΗΠΑ δεν είχε συναντηθεί με μέλος της δυναστείας των Κιμ. Όχι γιατί αυτό δεν ήταν εφικτό ή γιατί δεν υπήρχε πρόθεση, αλλά γιατί ήταν αντιληπτό από τις αμερικανικές κυβερνήσεις ότι οι βορειοκορεάτες ήθελαν μία συνάντηση του «πλανητάρχη» με βορειοκορεάτη ηγέτη, ως ίσο προς ίσο, καθώς αυτό θα τους νομιμοποιούσε στην διεθνή σκηνή, αναγνωρίζοντας τον ρόλο τους και προσδίδοντας τους την ιδιότητα του συνομιλητή της υπερδύναμης.
Έτσι λοιπόν οι Αμερικάνοι ζητούσαν ανταλλάγματα στην κατευθυνση του αφοπλισμού για μια τέτοια συνάντηση, με αποτέλεσμα να μην γίνει ποτέ μέχρι τώρα.
Ώσπου έφτασε η κυβέρνηση Τραμπ η οποία τέθηκε αντιμέτωπη με την ρεαλιστική πια παραδοχή, ότι η Β.Κορέα όχι μόνο διαθέτει πυρηνικά όπλα, αλλά και βαλλιστικούς πυραύλους που μπορούν να χτυπήσουν το έδαφος των ΗΠΑ.
Μετά από μήνες κλιμάκωσης με πυραυλικές δοκιμές από την Β. Κορέα και γελοία tweets από πλευράς Τραμπ, (εγώ έχω το μεγαλύτερο κουμπί κλπ) που μόνο την ανικανότητά για το αξίωμά του αποδείκνυαν, έφτασε η σύνοδος της Σιγκαπούρης.
Ο Κιμ Γιονγκ Ουν πέτυχε ό,τι δεν κατάφεραν ο πατέρας και ο παππούς του: Να έχουν μία διμερή συνάντηση με τον πρόεδρο τον ΗΠΑ, χωρίς να παραχωρήσουν τίποτα.
Πρόβλημα η εφαρμογή, όχι η υπογραφή συμφωνιών
Οι αναλυτές που ασχολούνται χρόνια με τη Βόρεια Κορέα έχουν επισημάνει μήνες πριν την Σύνοδο ότι το πρόβλημα με την Β. Κορέα δεν είναι τόσο η υπογραφή μιας συμφωνίας περί «αποπυρηνικοποίησης» αλλά η εφαρμογή της.
Όπως ακριβώς συνέβη δηλαδή το 1994 και το 2005 όπου υπεγράφησαν συμφωνίες, αλλά ήταν τέτοια η πολυπλοκότητα των διαδικασιών της εφαρμογής, που πολύ σύντομα τινάχτηκαν στον αέρα προκαλώντας χειρότερες κρίσεις.
Και ο δύο χώρες έχουν στο παρελθόν τινάξει στον αέρα της συμφωνίες, οι Κορεάτες ακολουθώντας κρυφό παράλληλο πρόγραμμα εμπλουτισμού ουρανίου και οι Αμερικάνοι που εσκεμμένα κωλυσιεργούσαν και εν τέλει ακύρωναν να στείλουν την ανθρωπιστική βοήθεια που είχαν υποσχεθεί στους Βορειοκορεάτες ως αντάλλαγμα για τον αφοπλισμό.
Η σημερινή συμφωνία
Από το ανακοινωθέν της Συνόδου, αν αφαίρεσει κανείς τις τυπικότητες μπορεί να διαπιστώσει κανείς ότι δεσμεύσεις ουσίας δεν υπάρχουν, παρά μόνο ότι θα συνεχιστούν οι διαπραγματεύσεις.
Υπάρχει ωστόσο μία σοβαρή υποχώρηση από τις ΗΠΑ. Αυτή από το δόγμα «Complete, Verifiable and Irreversible Dismantlement (CVID)» δηλαδή πλήρους, βεβαιώσιμου και αμετάκλητου αφοπλισμού.
«Reaffirming the April 27, 2018 Panmunjom Declaration, the DPRK commits to work towards complete denuclearisation of the Korean Peninsula.»
Κανείς διεθνής αναλυτής δεν περίμενε η Βόρεια Κορέα να αναλάβει τέτοια δέσμευση από την πρώτη συνάντηση με πρόεδρο των ΗΠΑ, ωστόσο η ακριβής διατύπωση αφήνει στον αέρα τη φράση «αποπυρηνικοποίηση», χωρίς ωστόσο να διευκρινίζεται τι εννοεί η κάθε πλευρά με αυτό.
Φλας όχι ουσία
Το χαλί στη Σιγκαπούρη στρώθηκε για τον Ντόναλντ Τραμπ και το υπερμεγέθες «Έγώ» του.
Ο ίδιος ως βιρτουόζος του είδους, θα μετατρέψει μία συμφωνία στην οποία ουσιαστικά μόνο έδωσε χωρίς να πάρει τίποτα, σε μεγάλο διπλωματικό και προσωπικό του θρίαμβο.
Θα δώσει τροφή στους ακροδεξιούς του Fox news να τον «λιβανίζουν» όλη μέρα ως τον ηγέτη που πέτυχε εκεί που οι άλλοι απέτυχαν.
Και ο ίδιος δεν θα κάνει βήμα πίσω, θα επανέρχεται και θα πανηγυρίζει συνεχώς τον «θρίαμβό» του μέχρι το τέλος της θητείας του, αυτής ή και της επόμενης και θα πείσει πολλούς.
Όμως ο πραγματικός νικητής θα είναι άλλος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου