Πέμπτη 22 Φεβρουαρίου 2018

ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΟΛΙΑΣ ΠΟΥ ΕΒΑΛΕ ΦΩΤΙΑ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ

Ποιος ήταν ο δικαστικός Κόλλιας που χθες έβαλε «φωτιά» στη Βουλή - Media
 ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΟΛΙΑΣ ΠΟΥ ΕΒΑΛΕ ΦΩΤΙΑ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ



 Η άθλια και αντιθεσμική παρέμβασή του στην υπόθεση Λαμπράκη  η συμμετοχή του στο Βασιλικό κίνημα και η απαγγελία κατηγορίας κατα του Ανδρέα Παπανδρέου για εσχάτη προδοσία στη γνωστή σκευωρία του Ασπίδα..



Κάποια στιγμή στο βήμα της Βουλής ο Ευάγγελος Βενιζέλος αναφέρθηκε στον δικαστικό Κωνσταντίνο Κόλλια: «Το βαθύ κράτος μετά από πολλές δεκαετίες στεγάζεται και πάλι στη Δικαιοσύνη. Το φάντασμα του Κόλλια, ζωντανεύει»
Ποιος ήταν όμως ο Κόλλιας και σε πόσες μαύρες υποθέσεις της δεκαετίας του 60 είχε εμπλακεί το όνομα του;



Γεννήθηκε το 1901 στην Κόρινθο και φοίτησε στη Νομική σχολή. Αποφάσισε να ακολουθήσει τον εισαγγελικό κλάδο και διετέλεσε προϊστάμενος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών, Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου (1946-1962) και Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου (1962-1967).
Ήταν φιλοβασιλικών έως ακροδεξιών αποχρώσεων και οι χειρισμοί του στις υποθέσεις της δολοφονίας Λαμπράκη, της υπόθεσης ΑΣΠΙΔΑ ήταν μεμπτές και σκοτεινές. Το 1967, την 21η Απριλίου το απόγευμα για την προσφορά του στο παρακράτος της εποχής, «ανταμείφθηκε» από τους συνταγματάρχες και διορίστηκε Πρωθυπουργός. Τον Κόλλια που ήταν και το αγαπημένο παιδί του παλατιού και της Φρειδερίκης όρκισε πρωθυπουργό ο Βασιλιάς.



Στον θώκο δεν μακροημέρευσε. Μετά το αποτυχημένο βασιλικό κίνημα της 13ης Δεκεμβρίου 1967, ο Κόλλιας ακολούθησε τον Κωνσταντίνο κατά τη φυγή του στη Ρώμη. Ο Κόλλιας καθαιρέθηκε από το δικαστικό αξίωμα με συντακτική πράξη, που συνοδεύτηκε από σχετική απόφαση του υπουργικού συμβουλίου (23 Ιανουαρίου 1968). Στην Ελλάδα επέστρεψε μετά την πτώση της δικτατορίας. Το 1984 εξέδωσε το βιβλίο «Βασιλεύς και Επανάστασις 1967», όπου παρουσιάζει τη δική του εκδοχή για τα γεγονότα που οδήγησαν στη χούντα και το βασιλικό κίνημα. Ο Κωνσταντίνος Κόλλιας πέθανε στην Αθήνα στις 13 Ιουλίου 1998.

Υπόθεση Λαμπράκη

Το 1962 έγινε εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, διαδεχόμενος τον Δημήτριο Κιουσόπουλο που αποχώρησε λόγω ορίου ηλικίας. Τότε άρχισε τον άθλιο ρόλο του. Παράτυπα αναμείχθηκε στην υπόθεση της δολοφονίας του βουλευτού της ΕΔΑ Γρ. Λαμπράκη, από τους παρακρατικούς. Διόρισε ο ίδιος έναν νεαρό ανακριτή με το όνομα Χρ. Σαρτζετάκη πιστεύοντας ότι θα μπορεί να τον χειραγωγεί και να κατευθύνει την υπόθεση κατά το συμφέρον του Παλατιού.



Η ανάμιξή του είχε στόχο να συσκοτίσει την υπόθεση. Επιδίωξή του ήταν ο χωρισμός της δικογραφίας και η χωριστή ανάκριση για τους φυσικούς και τους ηθικούς αυτουργούς (αυτούς που έδωσαν εντολή για τη δολοφονία), ώστε τελικά οι ηθικοί αυτουργοί (αξιωματικοί της Χωροφυλακής με προεξάρχοντα το στρατηγό Μήτσου) να παραμείνουν ατιμώρητοι. Επίσης παρενέβη (χωρίς επιτυχία) ώστε να μην προφυλακισθεί κανένας αξιωματικός της Χωροφυλακής. Ο ανακριτής Σαρτζετάκης και ο εισαγγελέας Μπούτης διέταξαν την προφυλάκιση τεσσάρων αξιωματικών, του στρατηγού Μήτσου (γενικός επιθεωρητής Χωροφυλακής Βορείου Ελλάδος, του συνταγματάρχη Καμουτσή (διευθυντής Ασφάλειας Θεσσαλονίκης), του ταγματάρχη Δόλκα (κλιμάκιο ΚΥΠ Βορείου Ελλάδος) και του μοίραρχου Καπελώνη (διοικητή Ε΄ Αστυνομικού Τμήματος Θεσσαλονίκης).




Μετά την ανάληψη της εξουσίας από την κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου το Νοέμβριο του 1963 διατάχθηκε έρευνα για τις παράτυπες ενέργειές του Κόλλια, που ανατέθηκε στον αρεοπαγίτη Αντώνιο Φλώρο. Ο αρεοπαγίτης συνέταξε έκθεση, στην οποία κατέγραφε τις παράνομες παρεμβάσεις του εισαγγελέα Κόλλια στο έργο της ανάκρισης. Ο υπουργός Δικαιοσύνης Πολυχρόνης Πολυχρονίδης άσκησε πειθαρχική δίωξη κατά του Κόλλια και τον παρέπεμψε στο Ανώτατο Πειθαρχικό Συμβούλιο. Τελικά του επιβλήθηκε ποινή εξάμηνης αργίας από τον ίδιο τον υπουργό Δικαιοσύνης.

Υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ

Στις 23 Φεβρουαρίου 1967, κατέθεσε στο Στρατοδικείο που δίκαζε τους αξιωματικούς του ΑΣΠΙΔΑ ο τότε αρχηγός ΓΕΕΘΑ στρατηγός Κωνσταντίνος Τσολάκας, ο οποίος υποστήριξε πως οι κατηγορούμενοι συνταγματάρχες Αλέξανδρος Παπατέρπος και Παναγιώτης Αναγνωστόπουλος ήταν οι «αδάμαντες του Στρατεύματος» και πως η όλη υπόθεση αποτελούσε γελοίο κατασκεύασμα που διέσυρε διεθνώς τις Ένοπλες Δυνάμεις.



Επειδή αυτή κατάθεση προκάλεσε συντριπτικό πλήγμα στο κατηγορητήριο, την αμέσως επόμενη μέρα (24 Φεβρουαρίου) ο Κόλλιας, διαμέσου του εισαγγελέα Εφετών Μουστάκα, ζήτησε από τον πρόεδρο της Βουλής την άρση της ασυλίας του Ανδρέα Παπανδρέου προκειμένου να του απαγγελθεί κατηγορία για εσχάτη προδοσία για την υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ. Τρία σχετικά έγγραφα έφεραν την ίδια ημερομηνία, 24 Φεβρουαρίου: η αναφορά του ανακριτή Σωκράτη Σωκρατείδη προς τον Μουστάκα, η διαβιβαστική επιστολή του Μουστάκα προς τον πρόεδρο της Βουλής και το έγγραφο του τελευταίου προς την Βουλή, γεγονός που δεν άφηνε αμφιβολία πως επρόκειτο περί μεθόδευσης.




Χρόνια μετά ο Ανδρέας Παπανδρέου στο βιβλίο του  «Η Δημοκρατία στο Απόσπασμα» χαρακτηρίζει τον Κόλλια με τα πιο μελανά χρώματα: «Ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, ήταν μια απαίσια φυσιογνωμία, αντιδραστικός ως το κόκκαλο, παρόλο που η εξυπνάδα του και το ταλέντο του ήταν παραπάνω από μέτρια. Ως μέλος της βασιλικής δικαστικής χούντας και προσωπικός φίλος της Φρειδερίκης, έκανε ό,τι μπορούσε για να με εμφανίσει αναμεμειγμένο στην περιβόητη συνωμοσία του ΑΣΠΙΔΑ.»
Πηγή το ΠΟΝΤΙΚΙ

Δεν υπάρχουν σχόλια: