ΝΑΥΑΓΙΟ : ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΤΟΥ "ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΟΥ" ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ΜΑΣ

 ΝΑΥΑΓΙΟ : ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΤΟΥ "ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΟΥ" ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ΜΑΣ

 Αν με τους τρεις χιλιάδες τόνους έχει προκύψει αυτός ο εφιάλτης τι θα συμβεί στη περίπτωση που στη κλειστή θάλασσα του Αιγαίου αντιμετωπίσουμε ατύχημα του μεγέθους ενός δεξαμενόπλοιου;

Το ναυάγιο ήρθε να δώσει μια ακόμα «γεύση» για το τι σημαίνει για το λαό η καπιταλιστική ανάπτυξη, η ανάπτυξη προς όφελος του κεφαλαίου, για την οποία πασχίζουν η κυβέρνηση και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα και μάλιστα σε μια περίοδο που όλοι μαζί επιδιώκουν να στρατευτεί ο λαός στην υπόθεση αυτή του κεφαλαίου και την «προσέλκυση επενδυτών» στην εγχώρια καπιταλιστική οικονομία, «πάση θυσία».

Πολύ περισσότερο που το ατύχημα δεν έγινε σε μια τυχαία περιοχή ούτε σε μια τυχαία στιγμή, αλλά στην πύλη του λιμανιού του Πειραιά, δηλαδή μπροστά σε ένα από τα μεγαλύτερα λιμάνια της Ανατ. Μεσογείου, το οποίο η αστική τάξη θέλει να αποτελέσει «πύλη» προς και από την ΕΕ, κόμβο διαμετακόμισης, συνδυασμένων μεταφορών, αλλά και Ενέργειας (ανάμεσα σε άλλα εκεί προετοιμάζεται να καταλήξει και μία από τις διακλαδώσεις του αγωγού ΤΑΡ), κι ενώ η κυβέρνηση διαφημίζει με κάθε ευκαιρία τα σχέδια του κεφαλαίου για την «αξιοποίηση» της ευρύτερης περιοχής, όλου του παραλιακού μετώπου, ενιαία με τα σχέδια για το Θριάσιο, ως την «κορωνίδα» του «σχεδίου παραγωγικής ανασυγκρότησης», του σχεδίου για την ανάκαμψη του κεφαλαίου.

Χαρακτηριστικό είναι και το ότι ο εφοδιασμός του δεξαμενόπλοιου έγινε στα ΕΛΠΕ, οι εγκαταστάσεις των οποίων βρίσκονται σε μια επιβαρυμένη από κάθε άποψη περιοχή, με άναρχη εγκατάσταση βιομηχανιών και άλλων επιχειρήσεων, με ανεξέλεγκτη ρύπανση του εδάφους και του αέρα, που κάνει ανυπόφορη τη ζωή των κατοίκων στη Δυτική Αττική. Η ζοφερή αυτή κατάσταση προεκτείνεται και στη θάλασσα, με επίκεντρο τον εμπορευματικό σταθμό του Πειραιά και τα διυλιστήρια της ευρύτερης περιοχής. Εκεί όπου κινούνται χιλιάδες καράβια όλων των ηλικιών, τύπων και μεγεθών, με ναυτεργάτες που δουλεύουν σε άθλιες συνθήκες, με μειωμένες συνθέσεις και χαμηλούς μισθούς, με σαπάκια που ταξιδεύουν με αμφίβολα πιστοποιητικά αξιοπλοΐας, από ιδιωτικούς νηογνώμονες, χωρίς σχέδιο αντιμετώπισης μεγάλης έκτασης ατυχημάτων από το κράτος, πόσο μάλλον για την αντιμετώπιση των περιστατικών θαλάσσιας ρύπανσης. Η καθυστερημένη αντίδραση των αρμόδιων κρατικών αρχών μετά το ναυάγιο το επιβεβαιώνει.

Η επέκταση της δραστηριότητας στο Σταθμό Εμπορευματοκιβωτίων και η λειτουργία χιλιάδων επιχειρήσεων στο Θριάσιο, η απουσία οποιουδήποτε σχεδίου από την πλευρά του κράτους για την αποσυμφόρηση της περιοχής, συνολικά το νομοθετικό πλαίσιο που, πλάι στα μέτρα παραπέρα επιδείνωσης των εργασιακών σχέσεων, βάζει στην μπάντα «περιττά» εμπόδια για τις επενδύσεις του κεφαλαίου όπως η προστασία του περιβάλλοντος και της υγείας των εργαζομένων και «αυτονόητα» δεν δίνει δεκάρα τσακιστή για κρατικές υποδομές, υπηρεσίες, προσωπικό για τις ανάγκες αυτές, προϊδεάζουν για το τι επακολουθεί τα επόμενα χρόνια.

Ο καθένας εξάλλου μπορεί να αναλογιστεί - με δεδομένο ότι το πλοίο που βούλιαξε και προκάλεσε αυτή την καταστροφή ήταν λίγο παραπάνω από 3.000 τόνους - ποιο θα είναι το αποτέλεσμα αν αντίστοιχο ατύχημα προκύψει π.χ. σε κάποιο τεράστιο δεξαμενόπλοιο, από αυτά που περνούν από την κλειστή θάλασσα του Αιγαίου, ή σε κάποια εξέδρα εξόρυξης πετρελαίου, π.χ. δυτικά της Πελοποννήσου ή νότια της Κρήτης, όπου αυτό το διάστημα δίνονται άδειες από την κυβέρνηση σε ενεργειακούς κολοσσούς.