Δεν βρέθηκε κανένας Μέντορας να πει στον κύριο Αλέξη ότι οι αξιόλογοι, ηγέτες, να μην πω οι χαρισματικοί, που σπανίζουν πλέον σε όλον τον κόσμο, δεν φλυαρούν όπου βρεθούν κι όπου σταθούν, ότι λένε ελάχιστα και σταράτα και πρωτίστως δρουν αδιστάκτως;
Όσο πιο δυναμικά, πληθωρικά υλοποιούν τις προεκλογικές δεσμεύσεις, τόσο φειδωλοί είναι στους... δεκάρικους.
Ισχύει και αντιστρόφως η... εξίσωση. Πού στοχεύει αυτό το τσίρκουλο των δηλώσεων και αντιδηλώσεων, των κοινότοπων προσφωνήσεων και αντιφωνήσεων, που συνοδεύονται από στημένες συνεντεύξεις, «μόνο δυο ερωτήσεις γιατί είναι φορτωμένο το πρόγραμμα», με προεπιλεγμένα «βαποράκια»... συντεντευξιαστές;
Ένας είδος πολιτικών δημοσίων σχέσεων, όπου από ταξίδι σε ταξίδι, από επαφή σε επαφή, από δήλωση σε δήλωση «ρεφιλάρονται», ψαλιδίζονται όποιες προωθημένες, δυσάρεστες για τα ξένα αφεντικά, εξαγγελίες, με τις οποίες τσίμπησε ο όχλος και «μας» έδωσε την κυβέρνηση; Πολιτικό τσίρκο «Medrano», όπου από κωλοτούμπα σε κυβίστηση θα φθάσουμε λίαν προσεχώς στα διαβούλια του Δ’ Γερμανικού Ράιχ, που αποκαλείται κατ’ ευφημισμόν Ευρωπαϊκή Ένωση, εμείς... η κυβέρνηση της αριστεράς και θα γίνουμε αποδεκτοί από την Frau Hitler και τα τσιράκια της, έστω και με εικονικό ξίνισμα για εσωτερική κατανάλωση σε Βερολίνο και Αθήνα; Αυτή ήταν «η ελπίδα, που έρχεται»;
ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ: Άλλο ένα κόμμα παίρνει (σχετική) λαϊκή πλειοψηφία με σύνθημα, που συνιστά γραμματικό και σημασιολογικό βιασμό της ελληνικής γλώσσας. Η ελπίδα, χαχόλοι συνθηματοπλάστες και λογογράφοι, ούτε έρχεται, ούτε φεύγει. Δεν πάει πουθενά! Η ελπίδα σβήνει ή θεριεύει, ζει, ή πεθαίνει, είναι ρεαλιστική ή φρούδα, με τα ανάλογα συναισθήματα και εμπνεύσεις, που μπορεί να δημιουργούνται στην μια ή στην άλλη περίπτωση. Αλλά τί περιμένεις; Αμόρφωτος όχλος, «αγράμματα» συνθήματα. Τηλεοπτικές μπαλαφάρες για ψεκασμένους δια της οθόνης καταναλωτές! Κλείνει η παρένθεση.
Πάει η επαναδιαπραγμάτευση, το σκίσιμο μνημονίων, το κούρεμα του χρέους, η κατάργηση εφαρμοστικών νόμων, η αναθεώρηση και ανάκληση ιδιωτικοποιήσεων και άλλα ηχηρά παρόμοια. Να ζούμε και να τα θυμόμαστε! Η Τρόικα θα γίνει... Τρίο Μπελκάντο, ή Τρίο Μορένα και τελικά έγινε "θεσμός"και θα αναλάβουμε πρωτοβουλίες να σώσουμε το Δ’ Ράιχ!
Μέσα σε λιγότερο από ένα μήνα οι προεκλογικές... δεσμεύσεις γίνονται πάλι φούμαρα, δόλωμα για να τσιμπήσει ο όχλος, δόκανο για την υφαρπαγή της λαϊκής ψήφου. Αφού η ελπίδα... ήρθε, μπορούν τα ξένα αφεντικά να κάνουν παιχνίδι με νέα δεδομένα. Περνούν σε πιο ευέλικτες μορφές υποτέλειας με αριστερό φερετζέ, για να χρεοκοπήσουν στην συνείδηση του όχλου την όποια αριστερή διακυβέρνηση που είναι το πιθανότερο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου