Γελάσατε;
Ωραία, γιατί θα σας παγώσει τώρα το γέλιο στο στόμα!!
Επειδή πολλά λέγονται για το περιβόητο PSI, εύλογα αναρωτιέται κανείς, περί τίνος ακριβώς πρόκειται και ποιος θα βγει ωφελημένος από αυτή την διαδικασία, ας δούμε ορισμένες πλευρές:
Πρώτον: PSI ονομάζεται η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στην επαναδιαπραγμάτευση του κρατικού χρέους της χώρας. Οι τράπεζες που κατέχουν ελληνικά ομόλογα, γνωρίζοντας ότι η οικονομική κρίση ανέτρεψε κάθε χρονοδιάγραμμα κανονικής πληρωμής του χρέους, αφού επί ενάμιση χρόνο «τράβηξαν» μέχρι δεκάρας τη ρευστότητα που διάθετε η χώρα, τώρα διαπραγματεύονται το ποσοστό του χρέους που είναι διατεθειμένες να διαγράψουν, με στόχο να χάσουν όσα γίνεται λιγότερα.
Δεύτερον: Αυτό που γίνεται αποτελεί «αναδιάρθρωση», «κούρεμα», «επιμήκυνση» του κρατικού χρέους. Είναι, δηλαδή, η φάση της «καταστροφής κεφαλαίου» ως αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης, όπως ακριβώς έλεγε το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή ότι θα συμβεί.
Τρίτον: Η συμφωνία της κυβέρνησης του μαύρου μετώπου με την τρόικα, προβλέπει ότι θα «κουρευτεί» το 50% από τα ομόλογα, αξίας περίπου 200 δισ. ευρώ, που κατέχουν οι ντόπιες και ξένες τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία, ενώ οι τοκοχρεολυτικές δόσεις των επόμενων χρόνων θα καλυφθούν από το νέο δάνειο της τρόικας ύψους 130 δισ. ευρώ. Μια σύμβαση που εκτός από τους δυσβάστακτους, για το λαό, όρους του νέου μνημονίου, θα προβλέπει ότι 30 δισ. ευρώ θα δοθούν απευθείας στις τράπεζες, για τη διάσωσή τους.
Τέταρτον: Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις στις λυκοφωλιές της ΕΕ και του ΔΝΤ, το κρατικό χρέος της Ελλάδας το 2020 θα κινείται στα όρια του 120% του ΑΕΠ της χώρας. Δηλαδή, στα επίπεδα που βρίσκονταν όταν η κυβέρνηση Παπανδρέου «ανακάλυψε» τα αδιέξοδα και την επαπειλούμενη χρεοκοπία.
Θα ξαναβρεθούμε, δηλαδή, λένε κάποιοι εκεί από όπου υποτίθεται ότι ξεκινήσαμε; Οχι, σε καμιά περίπτωση. Η διαδρομή που διανύθηκε από το Μάη του 2010, είναι, για τους εργαζόμενους, μια ντουζίνα Γολγοθάδες, με μέτρα και πολιτικές που δε θα παρθούν πίσω.
Κυβέρνηση, τρόικα και άρχουσα τάξη εκβιάζοντας και τρομοκρατώντας με την πτώχευση της χώρας, κατάφεραν σε ελάχιστους μήνες να ποδοπατήσουν τους εργαζόμενους και να ακυρώσουν λαϊκές καταχτήσεις δεκαετιών, προωθώντας, στην ουσία, τα στρατηγικά σχέδια της ΕΕ για την επιβολή των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων που είναι αναγκαίες για τη επιχειρηματική κερδοφορία στις σύγχρονες συνθήκες ανταγωνισμών και εξέλιξης του συστήματος.
Οι εργαζόμενοι ήρθαν αντιμέτωποι με μια πολιτική οδοστρωτήρα για μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές παροχές, εργασιακές σχέσεις. Πολιτικές φορολογικής λεηλασίας των εργαζομένων, παραπέρα εμπορευματοποίηση της Υγείας και της Παιδείας. Εκατομμύρια λαϊκά νοικοκυριά ζουν πλέον σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας, ολόκληρη η κοινωνία έχει γυρίσει δεκαετίες πίσω.
Καλή προσέγγιση με ένα όμως λάθος φίλε Κλύδων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ καταστροφή του κεφαλαίου έχει ήδη επισυμβεί. Η αναδιάρθρωση ουσιαστικά έρχεται να καλύψει θεσμικά αυτή την καταστροφή - το σκάσιμο της φούσκας – με κρατικούς πόρους, καθώς οι πόροι για την ανακεφαλαίωση των τραπεζών δεν πρόκειται να προέλθουν από τους ιδιώτες πιστωτές αλλά από τα δημόσια έσοδα ή/και από διακρατικά νέα δάνεια που θα προστεθούν σε αυτά (πάλι από το χρήμα των φορολογουμένων). Έτσι το δημόσιο θα σώσει τους μετόχους των τραπεζών για να συνεχίσουν να κερδοσκοπούν δανείζοντας το κράτος.
Από την στιγμή όμως που σώζεις τον τραπεζίτη με δημόσιο χρήμα, πρέπει να τον εθνικοποιήσεις. Αντί για αυτό όμως ζητείς να πληρώσουν οι φορολογούμενοι της ευρωζώνης την διόρθωση, να υποστούν δηλαδή αυτοί την ζημία και οι Έλληνες την καταστροφή με γενικευμένη απομείωση των αξιών, ενώ ο τραπεζίτης θα συνεχίσει να κερδίζει. Τις τραπεζικές ζημίες στο λαό τα κέρδη στον δανειστή του κράτους (στις τράπεζες) δηλ.
Αυτό όμως θα αυξήσει στο τέλος τα συνολικά ελλείμματα της ευρωζώνης επιβαρύνοντας το κρατικό χρέος σε κάθε χώρα και ασφαλώς την αξία του κοινού νομίσματος μεσοπρόθεσμα. Καταλαβαίνεις τώρα γιατί θα μας πετάξουν από το ευρώ μετά από αυτό το είδος του κουρέματος;
Η άλλη λύση είναι να πληρώσει μέσα σε εύλογο χρόνο από μόνος του ο ελληνικός λαός την ανακεφαλαίωση των τραπεζών και των ασφαλιστικών ταμείων της χώρας. Για να γινόταν αυτό θα έπρεπε να έχεις πλεόνασμα ή πολύ μικρό έλλειμμα και ανάπτυξη. Όμως δεν έχεις και ούτε προβλέπεται σύντομα. Άρα...άρα αυτή η αναδιάρθρωση είναι η χειρότερη μορφή αναδιάρθρωσης που θα μπορούσε να φανταστεί κανείς. Πέραν ότι ακυρώνει απολύτως την ύπαρξη του Ελληνικού κράτους είναι τεχνικά αδύνατον να λειτουργήσει με την Ελλάδα εντός της ευρωζώνης. Εκτός εάν οι υπόλοιποι τρελάθηκαν και αποφάσισαν να αυτοκτονήσουν ομαδικώς!! Δεν το νομίζω.
Καλημέρα και καλή δύναμη
//Δημήτρης Γιαννακόπουλος