Η ελεημοσύνη

Απείλησε με να σου δώσω πίσω την ζωή που σου έκλεψα..

Φανταστείτε πόσο δύσκολα αλιεύεται θέμα που να μας διασκεδάζει πρωί πρωί, έτσι ώστε να μην πάρουμε την ανηφόρα των αναρτήσεων με γκρίνια. Πως διάβολο δηλαδή να ξετρυπώσουμε ένα ίχνος ήλιου στο γκρίζο κοινωνικό και πολιτικό μας τοπίο που συντρίβει το βλέμμα.


Και μέσα σε όλη αυτή την οικονομική μας καταχνιά να έχεις και τους τηλεοπτικούς φλούφληδες να διαστρέφουν κατά παραγγελία τόσο την εικόνα της ζωής, που πια τα ηθικά πρωτότυπα της πραγματικότητάς μας σβήνονται κάτω από τις μουτζούρες τους.. Έτσι αξίες όπως αλήθεια, εντιμότητα, μπέσα (ναι η Αλβανική λέξη που οι αγράμματοι από το ΛΑΟΣ, αρχής γενομένης από το φρικιό τον αρχηγό τους, την περιέφεραν επισήμως εντός της βουλής ως Ελληνική !!) να βυθίζονται στις μαύρες θάλασσες της πολιτικής τους απάτης και ξεφτίλας.



Όμως εγώ ευκαιρίας δοθείσης ανέσυρα μία.. Είναι Κυριακή πρωί και επιστρέφοντας από τον φούρνο απέναντι, ένας δικός μας (έλληνας) πιτσιρικάς μου ζήτησε ένα ευρώ για να φάει μια τυρόπιτα. Άστραψε και βρόντηξε μέσα μου ο Λουντέμης από το κλασσικό του βιβλίο «ένα παιδί μετράει τ’ άστρα»..


-Εγώ δεν σου δίνω του είπα άγρια. Κι αν θέλεις να ξέρεις να πάρεις ένα πιστόλι να με απειλήσεις και να μου το πάρεις το ευρώ. Με κοίταξε για μια στιγμή απορημένο και μετά το έβαλε πανικόβλητο στα πόδια σαν να το κυνηγούσαν τα κουρέλια του.. Θα την θυμηθεί την φράση αυτή αργότερα στην ζωή του όταν κατεψυγμένα χαμόγελα θα του πουλούν από τηλεοράσεως ελεημοσύνη ενώ αυτός θα ήθελε δικαίωμα στην δημιουργία την παραγωγή και την ζωή.. Θα είναι όμως αργά..